چاوش

čāvoš

معنی

= چاووش: ◻︎ ز دل دادن چاوشان دلیر / دلاورشده گور بر جنگ شیر (نظامی۵: ۸۰۱)، ◻︎ نفیر چاوشان ز «دور شو، دور» / ز گیتی چشم بد را کرده مهجور (نظامی۲: ۲۵۴).

جست‌وجوی دقیق

چاوش

لغت‌نامه دهخدا

چاوش . [ وُ ] (ترکی ، ص ، اِ) نقیب لشکر. (آنندراج ) (غیاث ). چاووش . (ناظم الاطباء). نقیب سپاه . (فرهنگ نظام ). آنکه در جنگ فرمان حمله دهد و سپاهیان را تشجیع و تشویق کند : گر حاجب تو پوشد پیکار را زره ور چاوش تو بندد پرخاش را کمر. <p class=

چاوش

فرهنگ فارسی عمید

چاوش

دیکشنری فارسی به انگلیسی

forerunner, harbinger, herald, vanguard

چاوش

دیکشنری فارسی به عربی

مضغ

چاوش

فرهنگ فارسی معین

(وُ) [ تر. ] (ص . اِ.) 1 - پیشرو لشکر و قافله . 2 - کسی که پیشاپیش قافله یا کاروان زایران حرکت کند و آواز خواند. 3 - حاجب .

جست‌وجوی هم‌آوا

پرندگان

Aves

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جانوران مهره‏داری که همگی ازطریق تخم‏گذاری زادآوری می‌کنند و بدنشان با پر پوشیده شده و اندام‌های جلوی آنها تبدیل به بال شده است

اعلام ورود

advice of arrival, avis d'arrivée (fr.)

واژه‌های مصوب فرهنگستان

برگه‏ای که در آن به گیرنده اطلاع داده می‏شود که مرسولۀ پُستی به واحد پُستی رسیده است

اعلام وصول 1

advice of receipt, avis de réception (fr.)

واژه‌های مصوب فرهنگستان

خدماتی که در آن فرستنده می‏تواند، با پرداخت هزینۀ اضافی، تأییدیۀ تحویل مرسوله به گیرنده را دریافت کند

پاپوش (دوختن)،پاپوش دوزی

گویش تهرانی

سعایت کردن و سخن چینی نمودن، مقدمات ناراحتی کسی را فراهم کردن

چاوش،چاووش،چاوشی خون

گویش تهرانی

اشعار که در ورود کاروان یا در بدرقه می‌خوانند.

جست‌وجوی مشابه

چاوش،چاووش،چاوشی خون

گویش تهرانی

اشعار که در ورود کاروان یا در بدرقه می‌خوانند.

چاوشان

لغت‌نامه دهخدا

چاوشان . [ وُ] (اِخ ) دهی است از دهستان ماهیدشت پائین بخش مرکزی شهرستان کرمانشاهان ، که در 7 هزارگزی باختر کرمانشاه و 3 هزارگزی شمال شوسه کرمانشاه بشاه آباد واقع شده ، تپه ماهور و سردسیر است و <span class="hl

چاوشکی

لغت‌نامه دهخدا

چاوشکی . [ وُ ] (اِخ ) قریه ای است در هفت فرسنگی میانه ٔ جنوب و مشرق تنگستان . (از فارسنامه ٔ ناصری ).

چاوشی

واژه‌نامه آزاد

چاوُشی (chawoshi) در گویش گنابادی یعنی جشن و آوازخوانی

چاوش زاده

لغت‌نامه دهخدا

چاوش زاده . [ وُ دَ / دِ ] (اِخ ) ابراهیم بن محمد؛ مؤلف کتاب «الصحائف فی الفرائض » که بسال 1053 هَ . ق . وفات یافته و کتاب «مجمع اللطائف فی شرح الصحائف » شرح کتاب وی میباشد. (از کشف الظنون ج <span class="hl"

جست‌وجوی متن

مضغ

دیکشنری عربی به فارسی

جويدن , چاوش

چئوشی گر

گویش مازنی

چاوش خوان

mastication

دیکشنری انگلیسی به فارسی

ترشح، جویدن، چاوش

mastications

دیکشنری انگلیسی به فارسی

چاشنی ها، جویدن، چاوش

جاوش

لغت‌نامه دهخدا

جاوش . [ ] (معرب ، اِ) چاوش . رجوع به چاوش و چاووش شود. || الای جاوش مأمور دولت که کار او اطلاع دادن از اعلان جنگ و رساندن پیغامها و غیره بود و شخص او از تعرض مصون بود. جارچی باشی . (از دزی ). و رجوع به چاوش و چاووش شود.

جست‌وجوی هم‌آغاز

چاوش زاده

لغت‌نامه دهخدا

چاوش قلی

لغت‌نامه دهخدا

چاوش قلی . [ وُ ق َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان رهال بخش حومه ٔ شهرستان خوی که در10 هزار و پانصدگزی جنوب باختری خوی و 6 هزار و پانصدگزی جنوب شوسه ٔ خوی به سیه چشمه واقع شده ، جلگه ای است کنار رود قطور، معتدل و

چاوشان

لغت‌نامه دهخدا

چاوشکی

لغت‌نامه دهخدا

چاوشکی . [ وُ ] (اِخ ) قریه ای است در هفت فرسنگی میانه ٔ جنوب و مشرق تنگستان . (از فارسنامه ٔ ناصری ).

چاوش کردن

دیکشنری فارسی به عربی

امضغ

درپیوند

بیشتر بدانید

چاوش

čāvoš

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به عربی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گویش تهرانی

گویش تهرانی

جست‌وجوی مشابه

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

واژه‌نامه آزاد

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری عربی به فارسی

گویش مازنی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به عربی