چرب کار

čarbkār

معنی

۱. کسی که غذای چرب، مانند آبگوشت، کباب و مانند آن‌ها بپزد.
۲. صنف کله‌پز و دیزی‌پز.

جست‌وجوی دقیق

چرب کار

لغت‌نامه دهخدا

چرب کار. [ چ َ ] (ص مرکب ) آنکه غذای چرب پزد چون دیزی پز و کله پز و مانند اینها : جمله ٔ خلایق را بشمشیر برد از اسفاهی و حواشی و هر حلواگر و چربکار و نانوا و قصاب و خوردنین پز که در شهرها و قصبه ها بود آنجا فرودآورد. (تاریخ طبرستان ).

چرب کار

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که غذای چرب، مانند آبگوشت، کباب و مانند آن‌ها بپزد.۲. صنف کله‌پز و دیزی‌پز.

جست‌وجوی هم‌آوا

چرب چرب

لغت‌نامه دهخدا

چرب چرب . [ چ َ چ َ ] (ق مرکب ) کنایه از لطف گفتار و نازکی رفتار. کنایه از رفتار و گفتاری نرم و فریبنده ،بطور مهربانی و چاپلوسی در اظهار محبت : اندرآمد مرد با زن چرب چرب گنده پیر از خانه بیرون شد به ترب .رودکی .

رب رب

گویش مازنی

از اصوات

رَب و رُب

فرهنگ گنجواژه

خداوند، اصل و فرع. رب و رب را یاد کردن، رب و رب را نشناختن.

رَب و رُب

گویش تهرانی

خدا و پیغمبر.چنان زدندش که رب و ربش رو یاد کرد

رب و رب ندانستن

لغت‌نامه دهخدا

رب و رب ندانستن . [ رَب ْ ب ُ رُ ن َ ن ِ ت َ ] (مص مرکب ) (اصطلاح عامیانه ) چیزی نفهمیدن . بسیار ساده دل و گول بودن . کسی را گویند رب و رب نمیداند که از درک ساده ترین مطالب هم ناتوان باشد : من رب و رب ندانم از دسته ٔ شاهویردیانم .<p class="

جست‌وجوی متن

خوردنین پز

لغت‌نامه دهخدا

خوردنین پز. [ خوَرْ / خُرْ دَ پ َ ] (نف مرکب ) طباخ . غذاپز. خوراک پز : جمله خلایق را همیشه برد از اسفاهی و حواشی و هر حلواگر و چرب کار و نانوا و قصاب و خوردنین پز که در شهرها بود آنجا فرمود آورد. (تاریخ طبرستان ).

جست‌وجوی هم‌آغاز

چرب

فرهنگ فارسی عمید

۱. ویژگی روغن و هر ماده‌ای که مانند روغن باشد؛ روغنی.۲. روغن‌دار.۳. ویژگی غذای پرروغن.۴. ویژگی چیزی که به آن روغن مالیده باشند.۵. [مجاز] خوشایند: ◻︎ من از فریب تو آگه نه و تو سنگین‌دل / همیفریفته بودی مرا به چرب‌سخن (فرخی: ۴۴۰).۶. [مجاز] دارای بیشی و افزونی: ◻︎ کنون نام

چرب

لغت‌نامه دهخدا

چرب . [ چ َ ] (ص ) آلوده به روغن و چربی . چرب شدن چیزی از روغن و امثال آن باشد. (برهان ) (آنندراج ). دسم و روغنی و لزج و باچسب و صاف . (ناظم الاطباء). روغنین . روغن دار. مقابل خشک ، که بمعنی کم روغن و روغن ندیده باشد. باروغن .پرروغن : طعام چرب . خورش چرب . غذای چرب <span clas

چرب

دیکشنری فارسی به عربی

دهن , دهن حيواني , دهني , زيتي

چرب

دیکشنری فارسی به انگلیسی

fat, fatty, greasy, oily, oleaginous, sebaceous, slick

چرب

فرهنگ فارسی معین

(چَ) [ په . ] (ص .) روغن دار، روغن آلود، روغنی .

جست‌وجوی هم‌قافیه

دست چرب

لغت‌نامه دهخدا

دست چرب . [ دَ چ َ ] (ص مرکب ) معاون . || صاحب مکنت . || (به اضافه ) کنایه از صاحب مکنت . || مددکننده . اعانت کننده . رجوع به این ترکیب ذیل دست شود.

پهلو چرب

لغت‌نامه دهخدا

پهلو چرب . [ پ َوِ چ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) پهلوی چرب . || جمعیت و فائده ٔ معتدبه . (آنندراج ) : در روزگار پهلوی چربی ز کس ندیددائم بود مکیدن انگشت کار شمع. ملک قمی .رجوع به پهلو شود.

پهلوچرب

لغت‌نامه دهخدا

پهلوچرب . [ پ َ چ َ ] (ص مرکب ) چرب پهلو. پهلودار.

چرب چرب

لغت‌نامه دهخدا

زبان چرب

لغت‌نامه دهخدا

زبان چرب . [ زَ ن ِ چ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گفتار شیرین مؤثر. (فرهنگ نظام ).

درپیوند

بیشتر بدانید

چرب کار

čarbkār

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

گویش مازنی

فرهنگ گنجواژه

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا