چشم پوش

če(a)šmpuš

معنی

ویژگی کسی که چیزی را نادیده بگیرد یا از جرم و گناه کسی درگذرد؛ چشم‌پوشنده.

جست‌وجوی دقیق

چشم پوش

لغت‌نامه دهخدا

چشم پوش . [ چ َ / چ ِ ] (نف مرکب ) کسی که اغماض میکند. (ناظم الاطباء). رجوع به چشم پوشیدن و چشم پوشی شود.

چشم پوش

فرهنگ فارسی عمید

ویژگی کسی که چیزی را نادیده بگیرد یا از جرم و گناه کسی درگذرد؛ چشم‌پوشنده.

جست‌وجوی هم‌آوا

پهنای درز

seam width, seam height, seam length

واژه‌های مصوب فرهنگستان

حداکثر درازای درز مضاعف در موازات تاخوردگی‌های درز

جوشکاری مقاومتی درزی

resistance seam welding, RSEW, seam welding

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی جوشکاری مقاومتی که در آن اتصال جوش به‌صورت درز است

عمق درز

seam countersink, seam depth, countersink depth

واژه‌های مصوب فرهنگستان

حداکثر عمق، از بالاترین نقطۀ قلاب در تا صفحۀ در

درز بدنه

side seam

درز برجسته

jumped seam

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بخشی از درز مضاعف که به علت خوب فشرده نشدن، سست و برآمده است

جست‌وجوی مشابه

چشم پوشیدن

چشم پوشیدن . [ چ َ / چ ِ دَ ] (مص مرکب ) مرادف چشم بستن . (آنندراج ). اغماض کردن و بی اعتنایی نمودن . (ناظم الاطباء). نادیده انگاشتن و اغماض کردن . || کنایه از نابینا کردن و شدن . (آنندراج ). || کنایه از مردن و چشم از جهان فروبستن .

چشم پوشی

لغت‌نامه دهخدا

چشم پوشی . [ چ َ / چ ِ ] (حامص مرکب )ترجمه ٔ اغماض . (آنندراج ). اغماض . (ناظم الاطباء). عفو. گذشت . بخشش . رجوع به چشم پوش و چشم پوشیدن شود.

چشم پوشیده

لغت‌نامه دهخدا

چشم پوشیده . [ چ َ / چ ِ دَ/ دِ ] (ن مف مرکب ) چشم بسته . پوشیده چشم : تو گر شکر کردی که با دیده ای وگرنه تو هم چشم پوشیده ای .سعدی .

چشم پوشی

فرهنگ فارسی عمید

نادیده گرفتن جرم و گناه کسی؛ عفو؛ اغماض.

چشم پوشیده

فرهنگ فارسی عمید

چشم‌بسته.

جست‌وجوی متن

اغماز

فرهنگ سره

چشم پوش

صرفنظر

فرهنگ سره

چشم پوش

جست‌وجوی هم‌آغاز

چشم

لغت‌نامه دهخدا

چشم . [ چ َ / چ ِ ش ُ ] (اِ) دانه ٔ سیاهی باشد لغزنده که آنرا در داروهای چشم بکار برند و چون بپزند و خشک سازند بعد از آن صلایه کرده بر هر جراحت که پاشند نیک شود، خصوصاً بر جرحت آلت تناسل و جراحتی که مادرزاد باشد و باین معنی بضم ثانی هم بنظر آ

چشم

لغت‌نامه دهخدا

چشم . [ چ َ /چ ِ ] (اِ) معروفست که عرب «عین » گویند. (برهان ). ترجمه ٔ عین . (آنندراج ).آن جزء از بدن انسان و حیوان که بر بالای آن ابرو جا گرفته و آلت دیدنست . (فرهنگ نظام ). عضو آلی مدرک رنگها. عین و آلت ابصار و دیده و چشم که آلت ابصار باشد

چشم

لغت‌نامه دهخدا

چشم . [ چ ِ ش ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان کاهبخش داورزن شهرستان سبزوار که 40هزارگزی جنوب خاوری داورزن و 22هزارگزی جنوب راه شوسه ٔ عمومی سبزوار واقع است . جلگه و معتدل است و 792

چشم

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) عضو حسی و بینایی بدن انسان و حیوان.۲. [مجاز] نظر؛ نگاه اجمالی: چشمم به او افتاد.۳. [مجاز] انتظار؛ توقع: ◻︎ گر از دوست چشمت بر احسان اوست / تو در بند خویشی نه در بند دوست (سعدی۳: ۳۹۲).۴. [عامیانه، مجاز] = &lang; چشم شور.۵. (شبه جمله) [عامیانه، مجاز] هنگام قبول

چشم

دیکشنری فارسی به عربی

بصر , ثقب , عين

جست‌وجوی هم‌قافیه

دجال چشم

لغت‌نامه دهخدا

دجال چشم . [ دَج ْ جا چ َ / چ ِ ](ص مرکب ) که یک دیده ٔ او کورست . یک چشم : چرا سوزن چنین دجال چشم است که اندر جیب عیسی یافت مأوا.خاقانی .

حریص چشم

لغت‌نامه دهخدا

حریص چشم . [ ح َ چ َ / چ ِ] (ص مرکب ) طِرف . که هرچه بیند خواهد او را باشد.

پوشیده چشم

لغت‌نامه دهخدا

پوشیده چشم . [ دَ / دِ چ َ ] (ص مرکب ) کور. نابینا. (آنندراج ). اعمی . بی دیده : چو پوشیده چشمی نبینی که راه نداند همی وقت رفتن ز چاه . سعدی .کسانی که پوشیده چشم و دلندهمانا کز

پهن چشم

لغت‌نامه دهخدا

پهن چشم . [ پ َ چ َ / چ ِ ] (ص مرکب ) دارای چشمی پهن . || شوخ و بیحیا. (غیاث ) (آنندراج ) : بحر و کان با تو حرف جود زدندپهن چشم این و آن دریده دهان .ظهوری .

پیچیده چشم

لغت‌نامه دهخدا

پیچیده چشم . [ دَ / دِ چ َ / چ ِ ] (ص مرکب ) کمی کژ. که سیاهی آن نه بر جای اصلی بود.

درپیوند

بیشتر بدانید

چشم پوش

če(a)šmpuš

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی متن

فرهنگ سره

فرهنگ سره

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا