لغتنامه دهخدا
چمن پیرا. [ چ َ م َ ] (نف مرکب ) باغبان باشد چه پیرایش ، بریدن شاخهای زیادتی درخت را گویند و آن کار باغبان است . (برهان ). باغبان را گویند واو را بستان پیرا نیز خوانند. (جهانگیری ). بمعنی باغبان است که باغ را از شاخ زیاده ٔ بی فایده و از خار وخاشاک پیرایش دهد. (از انجمن آرا).