چهارارکانلغتنامه دهخداچهارارکان . [ چ َ / چ ِ اَ ] (اِ مرکب ) نوعی از خیمه باشد که در عراق آن را شروانی گویند و در هندوستان راوتی . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ). نوعی از خیمه ٔ چهارگوشه . شروانی . چهارآیین . (فرهنگ فارسی معین ). || چهارحد عالم
چهاررکنلغتنامه دهخداچهاررکن . [ چ َ / چ ِ رُ ] (اِ مرکب ) ارکان اربعه . پایه های چهارگانه . || عناصر چهارگانه . چهارآخشیج . آب و آتش و باد و خاک . || چهارطبع. طبایع اربعه . || دو دست و دو پا.- چهاررکن کعبه ؛ منار شامی و یمانی و عراقی
امهات طبایعلغتنامه دهخداامهات طبایع. [ اُم ْ م َ ت ِ طَ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از چهارارکان است . (از آنندراج ).
چهاراقرانلغتنامه دهخداچهاراقران . [ چ َ / چ ِ اَ ] (اِ مرکب ) خیمه و شروانی . (برهان ). || چهارحد جهان . (برهان ). || (اِخ ) چهار یار حضرت رسول رجوع به چهارارکان شود.
آباءلغتنامه دهخداآباء. (ع اِ) ج ِ اَب . پدران .- آباء علوی ؛ افلاک و ستارگان . سبعه ٔ سیاره .- آباء عنصری ؛ آخشیجان . چارآخشیج . عناصر اربعه . بسائط. چهاراَرکان . امهات . اسطقسات . ارکان اربعه . کیان : مر جا
عناصرلغتنامه دهخداعناصر. [ ع َ ص ِ ] (ع اِ) ج ِ عُنصر. آخشیجان . رجوع به عنصر شود : ترتیب عناصر را بشناس که دانی اندازه ٔ هر چیز مکین را و مکان را. ناصرخسرو.- عناصر اربعه ؛ در نزد قدما عبارت بود از آتش و باد