چهاردهلغتنامه دهخداچهارده . [ چ َ / چ ِ دَه ْ ] (عدد مرکب ، ص مرکب ، اِ مرکب ) عدد اصلی میان سیزده و پانزده . ده بعلاوه ٔ چهار. رجوع به چارده شود.- ماه شب چهارده یا چهارده شب ؛ بدر. ماه تمام . پُرماه . گردمه . گردماه .- <span cl
چهاردهلغتنامه دهخداچهارده . [ چ َ دِه ْ ] (اِخ ) از قرای استرآباد است . خالصه ٔ دیوان از سه رشته قنات آبیاری میشود. (از مرآت البلدان ج 4 ص 298). از دهات سدن رستاق (مازندران واسترآباد تألیف رابینو ص 1
چهاردهلغتنامه دهخداچهارده . [ چ َ دِه ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان فلاور بخش لردگان شهرستان شهرکرد. 122 تن سکنه دارد. از چشمه آبیاری میشود. محصولش غلات و برنج است . شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان ، گلیم بافی است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <span class="hl"
چهاردهلغتنامه دهخداچهارده . [ چ َ دِه ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان املش بخش رودسر شهرستان لاهیجان . 350 تن سکنه دارد. از شلمان رود و پل رود آبیاری میشود. محصولش برنج و چای است . شغل اهالی زراعت است . این ده از دو محل بالا وپائین تشکیل شده . (از فرهنگ جغرافیایی
چهاردهلغتنامه دهخداچهارده . [ چ َ دِه ْ ] (اِخ ) دهی است ازدهستان بالاخواف بخش خواف شهرستان تربت حیدریه ، 225 تن سکنه دارد. از قنات آبیاری میشود. محصولش غلات ، پنبه و بنشن است . شغل اهالی زراعت و گله داری و قالیچه و کرباس بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج
پیهوردهلغتنامه دهخداپیهورده . [ وَ دَ / دِ ] (اِ) در زبان پهلوی بمعنی پیک است (!). (فرهنگ شعوری ج 1 ورق 263).
چهاردیهلغتنامه دهخداچهاردیه . [ چ َ دِ ] (اِخ ) از اعمال ارجان است و ارجان از اعمال پارس است . (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 148 و ص 120 چ کمبریج ).
حارضةلغتنامه دهخداحارضة. [ رِض َ ] (ع ص ) تأنیث حارض . || زن بیمار برجای مانده و مشرف بر مرگ . || گداخته جسم .
چهاردهمینلغتنامه دهخداچهاردهمین . [ چ َ / چ ِ دَ هَُ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) چهاردهم . (مرکب از چهارده + میم ماقبل مضموم ، پسوند عدد ترتیبی + «ین »، علامت نسبت ) آنچه درمرتبه ٔ چهاردهم قرار گیرد. رجوع به چاردهمین شود.
چهاردهاةلغتنامه دهخداچهاردهاة. [ چ َ دُ ] (اِخ ) (مرکب از: چهار+ دُهاة، ج ِ داهی )، یعنی چهارگربزان و چهارزیرکان و مراد معاویةبن ابی سفیان ، زیادبن ابیه ، عمروبن العاص ، مغیرةبن شعبة باشد : آن خداوند در بحر تفکر بطلب درّ صواب غوطه خورد و رائی زد که هرگز اندیشه ٔ آن چهار شخ
چهاردهملغتنامه دهخداچهاردهم . [ چ َ/ چ ِ دَ هَُ ] (عدد ترتیبی مرکب ، ص نسبی ) (مرکب از:چهارده + میم ماقبل مضموم ، پسوند عدد ترتیبی ) و مراد از آن بیان مرتبه ٔ عدد است . رجوع به چاردهم شود.
چهاردههلغتنامه دهخداچهاردهه . [ چ َ / چ ِ دَ هََ / هَِ ] (ص مرکب ) از چهار + دهه ، صفت نسبی (ده + هَ ) منسوب به عدد ده . || چهار مرتبه ده تا. چهل تا. عدد ده راواحد مرتبه ٔ دوم یا مرتبه ٔ دهگان (عشرات ) قرار میدهند و آن را یک دهه
چهارده چاکلغتنامه دهخداچهارده چاک . [ چ َ دَه ْ ] (اِخ ) تیره ای از ایل اینانلو از ایلات خمسه ٔ فارس . (جغرافیای سیاسی کیهان ص 86). رجوع به ایل اینانلو شود.
چهارده رودبارلغتنامه دهخداچهارده رودبار. [ چ َ دِه ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان نرم آب بخش دودانگه ٔ شهرستان ساری ، 120 تن سکنه دارد. از رودخانه ٔ تجن آبیاری میشود. محصولش غلات و برنج و شغل اهالی کشاورزی و گله داری است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl" di
چهاردهمینلغتنامه دهخداچهاردهمین . [ چ َ / چ ِ دَ هَُ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) چهاردهم . (مرکب از چهارده + میم ماقبل مضموم ، پسوند عدد ترتیبی + «ین »، علامت نسبت ) آنچه درمرتبه ٔ چهاردهم قرار گیرد. رجوع به چاردهمین شود.
چهارده بالالغتنامه دهخداچهارده بالا. [ چ َ دِه ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان شهآباد بخش حومه ٔ شهرستان بیرجند و 118 تن سکنه دارد. شغل اهالی زراعت و کرباس بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
چهارده قوتلغتنامه دهخداچهارده قوت . [ چ َ / چ ِ دَه ْ ق ُوْ وَ ] (اِ مرکب ) چهارده نیرو که عبارت است از حواس ظاهری از قبیل : جاذبه ، ماسکه ، هاضمه ، دافعه ، غاذیه ، مولده ، مصوره ، نامیه ، غضبی ، شهوانی و غیره . (حکمت اشراق صص 288-
