چهارضربلغتنامه دهخداچهارضرب . [ چ َ / چ ِ ض َ ] (اِ مرکب ) بحر هفتم از اصول هفده گانه ٔ موسیقی . (فرهنگ فارسی معین ). || نواختن ضرب چنانکه در زورخانه ها معمول است . || کنایه از تراشیدن موی ریش و سبیل و ابرو چنانکه بعضی قلندران کنند. || لعن چهارضرب ؛ لعنی که عوام
چهارضربفرهنگ فارسی عمید۱. (موسیقی) نوعی نواختن ساز.۲. [قدیمی] از آیینهای قلندران شامل تراشیدن موی سر، صورت (ریشوسبیل) و ابرو.
چهارضرب زدنلغتنامه دهخداچهارضرب زدن . [ چ َ / چ ِ ض َ زَ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از تراشیدن موی ریش و سبیل و ابرو و مژگان باشد و این آئین بعضی از قلندران بوده است : مرا ز صحبت اضداد عشق یار بریدچهارضرب کسی زد کزین چهار برید. <p clas
چهارضربهلغتنامه دهخداچهارضربه . [چ َ / چ ِ ض َ ب َ / ب ِ ] (ص مرکب ) منسوب به چهارضرب . با چهارضرب . بوسیله ٔ چهارضرب . رجوع به چهارضرب شود.
چهارضرب زدنلغتنامه دهخداچهارضرب زدن . [ چ َ / چ ِ ض َ زَ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از تراشیدن موی ریش و سبیل و ابرو و مژگان باشد و این آئین بعضی از قلندران بوده است : مرا ز صحبت اضداد عشق یار بریدچهارضرب کسی زد کزین چهار برید. <p clas
چهارضربه زدنلغتنامه دهخداچهارضربه زدن . [ چ َ / چ ِ ض َ ب َ / ب ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) از چند کس یا چند جا بهره مند شدن . رجوع به چارضربه شود.
چارضرب زدنلغتنامه دهخداچارضرب زدن . [ ض َ زَ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از ریش وبروت و دو ابرو تراشیدن . (آنندراج ). || آئین قلندران نامقید است ، گویند فلانی چارضرب زده است . (آنندراج ). و رجوع به چهارضرب زدن شود.
دک زدنلغتنامه دهخدادک زدن .[ دَ زَ دَ ] (مص مرکب ) چهارضرب زدن ، یعنی ستردن موی ریش و بروت و ابرو و مژه . و اینجا زدن معنی بریدن دارد یا چنانکه در ریش معمول است بسیار کوتاه کردن است اما نه چنانکه در تراشیدن . رجوع به دک زده شود.
صفای قلندریلغتنامه دهخداصفای قلندری . [ ص َ ی ِ ق َ ل َ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چارضرب زدن . (آنندراج ). یعنی ریش و سبیل و ابرو را تراشیدن ، و این آئین قلندران نامقید است . (آنندراج ذیل چهارضرب ) : می برد زنگ از دل شانی این صفای قلندری که تراست .<p class="au
لعنلغتنامه دهخدالعن . [ ل َ ] (ع مص ) نفرین . سنه . بَوه . سب ّ. خِزی . لعنت . نفرین کردن . (ترجمان القرآن جرجانی ).طرد. اِبعاد. راندن و دور کردن از نیکی و رحمت . (منتهی الارب ). دور کردن از خیر. ضد برکت . (قاموس کتاب مقدس ). جرجانی در تعریفات گوید: لعن من اﷲ، هو ابعاد بسخطه و من الانسان الد
چهارضرب زدنلغتنامه دهخداچهارضرب زدن . [ چ َ / چ ِ ض َ زَ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از تراشیدن موی ریش و سبیل و ابرو و مژگان باشد و این آئین بعضی از قلندران بوده است : مرا ز صحبت اضداد عشق یار بریدچهارضرب کسی زد کزین چهار برید. <p clas
چهارضربه زدنلغتنامه دهخداچهارضربه زدن . [ چ َ / چ ِ ض َ ب َ / ب ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) از چند کس یا چند جا بهره مند شدن . رجوع به چارضربه شود.
چهارضربهلغتنامه دهخداچهارضربه . [چ َ / چ ِ ض َ ب َ / ب ِ ] (ص مرکب ) منسوب به چهارضرب . با چهارضرب . بوسیله ٔ چهارضرب . رجوع به چهارضرب شود.