چوخالغتنامه دهخداچوخا. (اِ) جامه ای است پشمین . (شرفنامه ٔ منیری ). جامه واری که از پشم بافته باشند. (برهان ) (ناظم الاطباء). جامه ٔ پشمین کوتاه که نوعی از لباس فقراست وترکی است . (غیاث اللغات ). جامه پشمین که در تبرستان بافند و بپوشند و آن را چوخه نیز گویند. (آنندراج ) (انجمن آرا). چوخه . پا
چوخاگویش اصفهانی تکیه ای: --------- طاری: --------- طامه ای: --------- طرقی: --------- کشه ای: --------- نطنزی: -------
چوخاگویش کرمانشاهکلهری: ču:xa گورانی: ču:xa سنجابی: ču:xa کولیایی: ču:xa زنگنهای: ču:xa جلالوندی: ču:xa زولهای: ču:xâ کاکاوندی: ču:xâ هوزمانوندی: ču:xâ
وخاءلغتنامه دهخداوخاء. [ وِ ] (ع مص ) اخاء. برادری کردن . اخوت . مواخات . مواخاة. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).