لغتنامه دهخدا
چپر. [ چ َ پ َ ] (ترکی ، اِ) چاپار. شخصی که بحکم پادشاهان و امیران ، در هرمنزل او را سواری دهند تا با سرعت قطع راه کرده خبر ضروری برساند مثل ِ «داک چوکی » در هندوستان . (آنندراج ). مخفف چاپار که بمعنی پست و برید باشد. (ناظم الاطباء). قاصدی که کاغذها و امانات مردم را از جایی ب