چکاوگاهلغتنامه دهخداچکاوگاه . [ چ َ ] (اِ مرکب ) جایی است درگوشه ٔ کمان که گره سه سر با چله ٔ کمان در آنجا واقع میشود. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). موضعی است از گوشه ٔ کمان که گره سر در آنجا واقع شود. (رشیدی ).چکاوه گاه و چکاه . و رجوع به چکاوه گاه و چکاه شود.
کووهلغتنامه دهخداکووه . [ وِ ] (اِخ ) دهی از بخش قشم که در شهرستان بندرعباس واقع است و 540 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
کوویهلغتنامه دهخداکوویه . [ ی ِ ] (اِخ ) بارون ژرژ. زیست شناس فرانسوی (1769-1832م .). مبدع تشریح سنجشی و فسیل شناسی است . او با اصول دوگانه ٔ خود یکی به نام «قانون تبعیت اعضا» و دیگری «قانون رابطه ٔ شکلها» توانست انواع ناپدید
چکاوه گاهلغتنامه دهخداچکاوه گاه . [ چ َ وَ / وِ ] (اِ مرکب ) به معنی چکاوگاه است و آن جایی باشد در گوشه ٔ کمان که گره سه سر یا چله در آنجا واقعمی شود. (برهان ). به همان معنی چکاوگاه است . (از رشیدی ) (ناظم الاطباء). و رجوع به چکاوگاه و چکاه شود.
چکاهلغتنامه دهخداچکاه . [ چ َ ] (اِ) سر کوه را گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). چکاد و چکاده و تیغ کوه و قله ٔ کوه . رجوع به چکاد و چکاده شود. || میان سر و فرق سر آدمی را نیز گفته اند. (برهان ). میان سر و فرق آدمی . (ناظم الاطباء). تارک و چکاد و چکاده و فرق . و رجوع به چکاد و چکاده و تارک شود.
