کاردیدهلغتنامه دهخداکاردیده . [ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب )کارآزموده و تجربه کرده . (ناظم الاطباء). مجرب . آزموده . گرم و سرد روزگار چشیده . کارافتاده : چنین گفت با نامور بخردان جهاندیده و کاردیده ردان . فردوسی
کاردیدهفرهنگ فارسی عمید١. کارآزموده؛ باتجربه.٢. کارزاردیده؛ جنگدیده: ◻︎ به کارهای گران مرد کاردیده فرست / که شیر شرزه درآرد به زیر خمّ کمند (سعدی: ۱۶۱).
کاردیدگیلغتنامه دهخداکاردیدگی . [ دی دَ / دِ ] (حامص مرکب ) عمل و کیفیت کاردیده . کارآزمودگی . تجربه . رجوع به کاردیده شود.
کاردیدگیلغتنامه دهخداکاردیدگی . [ دی دَ / دِ ] (حامص مرکب ) عمل و کیفیت کاردیده . کارآزمودگی . تجربه . رجوع به کاردیده شود.
ناکاردیدهلغتنامه دهخداناکاردیده . [ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) بی تجربه . ناآزموده . بی وقوف . بی قابلیت . بی هنر در کار. (از ناظم الاطباء). ناشی . نادان . نامجرب : همی راند ناکاردیده جوان بدینگونه تا بر پل نهروان . <p class="aut