کارسان

kārsān

معنی

١. ‹کرسان› ظرف چوبی یا گلی برای قرار دادن نان یا غذای دیگر در آن؛ صندوق چوبی یا گلی.
٢. کارگاه؛ کارستان؛ محل کار: ◻︎ به نزدیک دریا یکی شارسان / پی‌افگند و شد شارسان کارسان (فردوسی۴: ۱۸۸۶).

جست‌وجوی دقیق

کارسان

لغت‌نامه دهخدا

کارسان . (اِ مرکب ) در شعر بمعنی کارستان است . (ناظم الاطباء). رجوع به کارستان شود.محل ّ کار. جائی که در آن کار پیدا شود : چنین تا بیامد بدان شارسان که قیصر ورا خواندی کارسان . فردوسی .به پیش اندر آمد یکی خارسان <b

کارسان

لغت‌نامه دهخدا

کارسان . (اِ مرکب ) ظرفی باشد مانند صندوقی مدور که از چوب و گل سازند و نان و حلوا و امثال آن را در میان آن بنهند و آن را کرسان و چاشدان [ و چاشکدان ] هم خوانند . (جهانگیری ) (آنندراج ). یک نوع ظرفی چوبین و یا گلین مانا بصندوق که در آن نان و حلوا و جز آن گذارند. (ناظم الاطباء)

کارسان

فرهنگ فارسی عمید

١. ‹کرسان› ظرف چوبی یا گلی برای قرار دادن نان یا غذای دیگر در آن؛ صندوق چوبی یا گلی.٢. کارگاه؛ کارستان؛ محل کار: ◻︎ به نزدیک دریا یکی شارسان / پی‌افگند و شد شارسان کارسان (فردوسی۴: ۱۸۸۶).

جست‌وجوی هم‌آوا

پیکارسان

لغت‌نامه دهخدا

پیکارسان . [ پ َ / پ ِ ] (اِ مرکب ) پیکارستان . محل جنگ . شهر جنگ : دریغ است رنج اندرین شارسان که داننده خوانَدْش پیکارسان .فردوسی .

پیکارسان

فرهنگ فارسی عمید

جای جنگ و پیکار؛ میدان جنگ.

کورسان

لغت‌نامه دهخدا

کورسان . [ ک َ وَ ] (اِخ ) مرحوم دهخدا در یادداشتهای خود آرند: کورسان یا گورسان (در نسخه ٔ خطی شاهنامه ٔ کتابخانه ٔ من ) و نسخه بدل چ بروخیم کورشان ، ماوراءالنهر : زمین کورسان ورا داد شاه که بود او سزای بزرگی و گاه چنین خواندندش همی پیشتر<b

کورشان

لغت‌نامه دهخدا

کورشان . [ ک َ وَ ] (اِخ ) کورسان . رجوع به کورسان شود.

قورسان

لغت‌نامه دهخدا

قورسان . (معرب ، اِ) عود بلسان . (آنندراج ). و بجای سین ثاء مثلثه هم بنظر آمده . رجوع به قورسا شود.

جست‌وجوی متن

کرسان

فرهنگ فارسی عمید

=کارسان

شوراب

لغت‌نامه دهخدا

شوراب . (اِخ ) نام شهری به روم . نوشیروان آن را گشوده است . (فهرست شاهنامه ٔ ولف ) : چنین تا بیامد بدان شارسان که شوراب بد نام آن کارسان .فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ص 2343).

کرسان

لغت‌نامه دهخدا

کرسان . [ک َ ] (اِ) ظرفی باشد مدور و صندوق مانند که از گل یااز چوب سازند و نان و حلوا و میوه و امثال آن در آن گذارند. (برهان ) (جهانگیری ). کارسان . چاشدان . (جهانگیری ) (انجمن آرا). چاشکدان . (انجمن آرا) : نه نان حنطه به کرسان نه آب گرم به خنب <br

کارستان

لغت‌نامه دهخدا

کارستان . [ رِ ] (اِ مرکب ) کارسان . حکایت . تاریخ . ترجمه . شرح حال : هزاراسب را از آن [ از نامه ٔ گشتاسب ] خشم آمد و نامه کرد بگشتاسب در جواب او، و اندر آن پیغامها داد سخت تراز آنکه او نوشته بود و آنگاه کارستان ایشان بجائی رسید که هر دو لشکر بکشیدند.

خارسان

لغت‌نامه دهخدا

خارسان . (اِ مرکب ) خارستان . این کلمه مرکب از خار و سان است چون بیمارسان بمعنی بیمارستان و شارسان بمعنی شارستان . رجوع به فرهنگ شاهنامه ٔ ولف شود، خارستان : خردمند مردم از آن شارسان گزیده بهامون یکی خارسان .فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج <span

جست‌وجوی هم‌قافیه

پیکارسان

لغت‌نامه دهخدا

پیکارسان

فرهنگ فارسی عمید

جای جنگ و پیکار؛ میدان جنگ.

درپیوند

بیشتر بدانید

کارسان

kārsān

معنی

جست‌وجوی دقیق

کارسان

لغت‌نامه دهخدا

کارسان

لغت‌نامه دهخدا

کارسان

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

پیکارسان

لغت‌نامه دهخدا

پیکارسان

فرهنگ فارسی عمید

کورسان

لغت‌نامه دهخدا

کورشان

لغت‌نامه دهخدا

قورسان

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

کرسان

فرهنگ فارسی عمید

شوراب

لغت‌نامه دهخدا

کرسان

لغت‌نامه دهخدا

کارستان

لغت‌نامه دهخدا

خارسان

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

پیکارسان

لغت‌نامه دهخدا

پیکارسان

فرهنگ فارسی عمید