کارنادیدهلغتنامه دهخداکارنادیده . [ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) غیرمجرب . بی تجربه . ناشی . ناآزموده : بدو گفت کای کارنادیده مردشهنشاه کی با تو جوید نبرد. فردوسی .پس بچندسال که در خراسان تشویش افتاد از جه
کارنادیدهفرهنگ فارسی عمید۱. کارناآزموده؛ بیتجربه.۲. کسی که در میدان جنگ نبوده و رزم را تجربه نکرده: ◻︎ بدو گفت کای کارنادیدهمرد / شهنشاه کی جوید از تو نبرد (فردوسی: ۴/۱۹۷).
نپختگیلغتنامه دهخدانپختگی . [ ن َ پ ُ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) پخته نبودن . ناپختگی . مقابل پختگی . رجوع به پختگی شود. || خامی . بی تجربگی . کارنادیدگی .