کارگزار

kārgozār

معنی

١. انجام‌دهندۀ کار.
٢. کسی که از طرف دیگری کاری را اداره می‌کند.
٣. واسطۀ دادوستد یا انجام یافتن کاری.
٤. مٲمور دولت یا حکومت.
٥. نمایندۀ یک مؤسسه یا شرکت در شهر دیگر.

مترادف

پیشکار، عامل، مامور، مباشر، متولی، ناظر، وکیل

جست‌وجوی دقیق

کارگزار

لغت‌نامه دهخدا

کارگزار. [ گ ُ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) عامل . ج ، کارگزاران : و کتبه و کارگزاران را امور متفاوت بود بعضی محظوظ و بهرمند و جمعی محروم و مستمند میماندند. (جهانگشای جوینی ). بسیار میفرمودند کارگزار رونده ٔ این راه نیاز و مسکنت و علو همت است . (انیس الطالبی

کارگزار

فرهنگ فارسی عمید

١. انجام‌دهندۀ کار.٢. کسی که از طرف دیگری کاری را اداره می‌کند.٣. واسطۀ دادوستد یا انجام یافتن کاری.٤. مٲمور دولت یا حکومت.٥. نمایندۀ یک مؤسسه یا شرکت در شهر دیگر.

کارگزار

دیکشنری فارسی به انگلیسی

agent, broker, executor, factor

کارگزار

دیکشنری فارسی به ترکی

acente

کارگزار

فرهنگ فارسی معین

(گُ) (ص فا.) عامل ، مأمور.

جست‌وجوی هم‌آوا

کارزار

لغت‌نامه دهخدا

کارزار. (اِ مرکب ) میدان جنگ . (ناظم الاطباء). || جنگ و جدال . (جهانگیری ) (برهان ). جنگ و مقابله چرا که آن محل کثرت کار و حرکات مردم است . (غیاث ).بمعنی جنگ و در اصل مرکب از کار که بمعنی جنگ است و زار که افاده ٔ انبوهی کند مانند مرغزار و لاله زار یعنی انبوهی جنگ . (انجمن

کارزار

فرهنگ فارسی عمید

١. جنگ‌وجدال؛ پیکار؛ نبرد: ◻︎ همی‌ تا برآید به تدبیر کار / مدارای دشمن بِه از کارزار (سعدی۱: ۷۳).۲. میدان جنگ.

کارزار

دیکشنری فارسی به عربی

معرکة

کارزار

دیکشنری فارسی به انگلیسی

battle, engagement, skirmish

کارزار

فرهنگ فارسی معین

[ په . ] (اِ.) جنگ ، جدال ، نبرد.

جست‌وجوی مشابه

کارگزاری

لغت‌نامه دهخدا

کارگزاری . [ گ ُ ] (حامص مرکب ) عمل . کفایت . || شغل کارگذار. جای کارگذار. || (اِ مرکب ) بنگاه هائی است که معامله ٔ اشخاص را بر عهده گرفته برای خرید و فروش خانه یا سایر راهنمائی مزد گرفته و کاری انجام میدهند. (فرهنگستان ).