کاریدن

kāridan

معنی

کاشتن؛ زراعت کردن: ◻︎ بسا کس که بر خورد و هرگز نکاشت / بسا کس که کارید و بر برنداشت (اسدی: ۲۱۰).

جست‌وجوی دقیق

کاریدن

لغت‌نامه دهخدا

کاریدن . [ دَ ] (مص ) کاشتن . (زمخشری ) (آنندراج ). الحرث ، کشت کاریده . (ربنجنی ). حرث کارید. (دستوراللغه ). کاشتن و زراعت و عمل کردن . (ناظم الاطباء). تخم افشاندن . حُرث ، زمین کشت کاریده : بسا کس که برخورد و هرگز نکاشت بسا کس که کارید و بر ب

کاریدن

فرهنگ فارسی عمید

کاشتن؛ زراعت کردن: ◻︎ بسا کس که بر خورد و هرگز نکاشت / بسا کس که کارید و بر برنداشت (اسدی: ۲۱۰).

جست‌وجوی هم‌آوا

کوردین

لغت‌نامه دهخدا

کوردین . (اِ) به معنی کوردی باشد که جامه ٔ پشمین است . (برهان ) (آنندراج ذیل کوردی ). جامه ٔ پشمین . کوردی . گوردین . گوردی . (فرهنگ فارسی معین ). جامه ٔ پشمین درشت . جامه ٔ نمدین . رشیدی گوردین ضبطکرده . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : کبر کردندی

کاردچین

لغت‌نامه دهخدا

کاردچین . (اِخ ) دهی از دهستان میشه پاره ٔ بخش کلیبر شهرستان اهر. 19500 گزی جنوب کلیبر. ده هزارگزی شوسه ٔ اهر کلیبر. کوهستانی و معتدل است . سکنه ٔ آن 75 تن باشد. آب از دو رشته چشمه دارد. محصول آن غلات و شغل ا

کاردن

لغت‌نامه دهخدا

کاردن . [ دُ ] (اِخ ) دانشمند فرانسوی که کتاب کلیله و دمنه را به یاری گالان به زبان فرانسه بعنوان «قصص و افسانه های هندی » ترجمه کرد. (احوال و اشعار رودکی ، تألیف سعید نفیسی ج 3 ص 824).

کژاریدن

لغت‌نامه دهخدا

کژاریدن . [ ک َ دَ ] (مص ) پاره کردن . دریدن . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

کوردین

فرهنگ فارسی عمید

۱. جامۀ پشمین ضخیم.۲. گلیم؛ پلاس.

جست‌وجوی متن

بکاریدن

لغت‌نامه دهخدا

بکاریدن . [ ب ِ دَ ] (مص ) بکاشتن . کاشتن . کاریدن . رجوع به کاشتن و کاریدن شود.

ناکاریدن

لغت‌نامه دهخدا

ناکاریدن . [ دَ ] (مص منفی ) ناکاشتن . نکاریدن . مقابل کاریدن .

برکاویدن

لغت‌نامه دهخدا

برکاویدن . [ ب َ دَ ] (مص مرکب ) کاویدن . کندن و کاویدن . || قطعه کردن و بخش کردن جامه و خربوزه . (ناظم الاطباء). || برکاریدن . رجوع به برکاریدن و کاریدن شود.

بی کار

لغت‌نامه دهخدا

بی کار. (ص مرکب ) (از: بی + کار، از اسم مصدر کاریدن ) بدون زرع : بی کار و کشت ؛ بی کشت و زرع . بی کشاورزی : جهان دوزخی بود بی کار و کشت به ابری چنین تازه شد چون بهشت .نظامی .

کشتن

لغت‌نامه دهخدا

کشتن . [ ک ِ ت َ ] (مص ) کاشتن . زراعت کردن . کشتکاری نمودن . فلاحت . فلاحت کردن . (ناظم الاطباء). کاشتن . زراع . کاریدن . حرث . غرس . (یادداشت مؤلف ). کاریدن اعم از تخم یا نهال . کاشتن اعم از غرس و حرث : ندانم یک تن از جمع خلایق که در دل تخم

جست‌وجوی هم‌قافیه

شکاریدن

لغت‌نامه دهخدا

شکاریدن . [ ش ِ دَ ] (مص ) شکردن . (فرهنگ فارسی معین ). شکار کردن . (آنندراج ). صید کردن . (از ناظم الاطباء). رجوع به شکردن شود.

ناکاریدن

لغت‌نامه دهخدا

ناکاریدن . [ دَ ] (مص منفی ) ناکاشتن . نکاریدن . مقابل کاریدن .

شکاریدن

فرهنگ فارسی عمید

شکار کردن؛ صید کردن.

برکاریدن

لغت‌نامه دهخدا

برکاریدن . [ ب َ دَ ] (مص مرکب )تراشیدن قاش از خربزه . از خربزه و هندوانه قاش بریدن . قطع نمودن گریبان پیراهن و مانند آن . (از آنندراج ). از پیراهن درزه یقه بریدن . قطعه کردن و بخش کردن خربوزه و بریدن یقه ٔ قبا و پیراهن . (ناظم الاطباء).

بکاریدن

لغت‌نامه دهخدا

بکاریدن . [ ب ِ دَ ] (مص ) بکاشتن . کاشتن . کاریدن . رجوع به کاشتن و کاریدن شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

کاریدن

kāridan

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا