کافتهلغتنامه دهخداکافته . [ ت َ/ ت ِ ] (ن مف ) شکافته . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کفته . شکافته . کافتیده . غاچ خورده : جهان ز آتش تیغها تافته دل که ز بانگ یلان کافته . اسدی (گرشاسب نامه ).<br
کافتهفرهنگ فارسی عمیدترکخورده؛ شکافته: ◻︎ جهان زآتش تیغها تافته / دل که ز بانگ یلان کافته (اسدی: ۱۱۶).
کوفتهلغتنامه دهخداکوفته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) کوبیده .خردکرده . (فرهنگ فارسی معین ). کوبیده . خردشده . آس شده . مدقوق . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : چون که یکی تاج و بساک ملوک باز یکی کوفته ٔ آسیاست . کس
کوفتهفرهنگ فارسی عمید۱. کوبیده.۲. خسته.۳. آسیبرسیده.۴. (اسم) نوعی خوراک که با برنج، نخود، سبزی، و گوشت کوبیده تهیه میشود: ◻︎ «کوفته» بر سفرۀ من گو مباش / کوفته را نان تهی «کوفته»ست (سعدی: ۱۰۳).
کوفتهفرهنگ فارسی معین(تَ یا تِ) (ص مف .) 1 - کوبیده ، ساییده ، خسته و فرسوده . 2 - (اِ.) یک قسم طعام که با برنج و لپه و گوشت کوبیده درست می کنند.
نکافتهلغتنامه دهخدانکافته . [ ن َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) ناکافته . ناکفته .ناکفیده . مقابل کافته . رجوع به کافته و کفته شود.
غاچ خوردنلغتنامه دهخداغاچ خوردن . [ خوَرْ / خُر دَ ] (مص مرکب ) کفتن . کافتن . شکافتن . کافتیدن . ترکیدن . کافته شدن .
کافتیدنلغتنامه دهخداکافتیدن . [ دَ ] (مص ) ترکانیدن . (فرهنگ اسدی ذیل کلمه ٔ شکاف ). کافتن . کفتن . ترکاندن . غاچ دادن . || بمعنی لازمی کافته شدن . شکافتن . ترکیدن . غاج خوردن .
ناشکافتهلغتنامه دهخداناشکافته . [ ش ِ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) نشکافته . ناشکفته . رجوع به ناشکفته شود.
شکافتهلغتنامه دهخداشکافته . [ ش ِ/ ش ِ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) چاک شده و دریده . (ناظم الاطباء). چاک خورده . رخنه یافته . (فرهنگ فارسی معین ). مُطَیَّر. (منتهی الارب ). مشقوق . منشق . کفته . مِفَلَّق مُفَلَّقَة. کافته . کافتیده . ت
سرشکافتهلغتنامه دهخداسرشکافته . [ س َ ش ِ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) دانه ای است شبیه به گندم و خردتر از آن و سر آن چون سر گرز خشخاش و کمی تلخ و آن غیر تلخه است . (یادداشت مؤلف ).
نکافتهلغتنامه دهخدانکافته . [ ن َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) ناکافته . ناکفته .ناکفیده . مقابل کافته . رجوع به کافته و کفته شود.