کافرنهادلغتنامه دهخداکافرنهاد. [ ف ِ / ف َ ن ِ / ن َ ] (ص مرکب ) کافرکیش . کافرخوی : چنان لرزد دل کافرنهادم بر حیات خودکه قطع رشته ٔ جان قطع زنار است پنداری .صائب (از آنندراج
زلفلغتنامه دهخدازلف . [ زُ ] (اِ) موی سر. گیسو. (فرهنگ فارسی معین ). فارسیان زلف بالضم ، بمعنی موی چند که بر صدغ و گرد گوش روید و مخصوص محبوبان است استعمال کنند و این مجاز است از جهت سیاهی . (آنندراج ). در اصل به ضم اول و فتح لام لفظ عربی است . جمع زلفة بالضم که بمعنی پاره ٔ شب است و فارسیان