کالهلغتنامه دهخداکاله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) بمعنی کالا است که اسباب و متاع باشد. (برهان )(غیاث ) (از آنندراج ) (شعوری ج 2 ورق 258 ب ). اثواب خانه . (شعوری ج 2
کالهلغتنامه دهخداکاله . [ ل َ / ل ِ ] (پسوند) مزید مؤخر امکنه بمعنی کال ، جای ، مکان ، چون : میان کاله . رجوع به کال شود.
کالهلغتنامه دهخداکاله . [ ل ِ ] (اِخ ) شهر ساحلی فرانسه حاکم نشین پادُکاله در ایالت بولونْی که 50048 تن سکنه دارد. کاله در سال 1347 م . پس از مقاومتی سخت به دست انگلیسیان افتاد ولی فداکاری استاش دو سن پیر و پنج بورژوای دیگر ک
قاله قالهلغتنامه دهخداقاله قاله . [ ل َ ل َ ] (اِ مرکب ) در اصل قال قال بصیغه ٔ ماضی است و چون در شعر فارسی حرف آخر متحرک نمی آید جهت اظهار حرکت لام هاء به آن لاحق کرده و چنین استعمال نموده اند. (آنندراج ). قال قال . منازعة. مناقشة. (ناظم الاطباء) : رسوائی میرک کبابی <b
کاله ایدوسکوپلغتنامه دهخداکاله ایدوسکوپ . [ ل ِ دُ ک ُ ] (فرانسوی ، اِ) از کلم__ه ٔ یونانی کالُس بمعنی زیبا و ایدس بمعنی منظر و اسکوتین بمعنی نگاه کردن و آن استوانه ای است که در داخل آن آئینه ها و شیشه های رنگی مقابل هم قرار می دهند که تصویر را تا بی نهایت منعکس میکند.
کاله پینولغتنامه دهخداکاله پینو. [ ل ِ ن ُ ] (اِخ ) (1435-1511 م .) دانشمند مذهبی ایتالیایی . در برگام بدنیا آمد و در سال 1502 م . فرهنگ لغات لاتینی پرارزشی را که به تألیف آن پرداخته بود به پایان
کاله دانلغتنامه دهخداکاله دان . [ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) سله و سبدی باشد که زنان پنبه ٔ رشته و ریسمان رشته شده را در آن گذارند. (برهان ) (آنندراج ). قَفَّه ، کدوی خشک میان تهی که در وی زنان پنبه نهند. (منتهی الارب ). عرناس ؛ جای پاغنده ٔ پنبه زنان . (منتهی الارب
کاله فروشلغتنامه دهخداکاله فروش . [ ل َ / ل ِ ف ُ ] (نف مرکب ) بیاع . کالافروش . فروشنده ٔ کالا. || بقال . (زمخشری ).
کالةلغتنامه دهخداکالة. [ کال ْ ل َ ] (ع ص ) کُند. مقابل تیز. موسی کالَّةٌ؛ استره ٔ کُند. (مهذب الاسماء).
کاله ایدوسکوپلغتنامه دهخداکاله ایدوسکوپ . [ ل ِ دُ ک ُ ] (فرانسوی ، اِ) از کلم__ه ٔ یونانی کالُس بمعنی زیبا و ایدس بمعنی منظر و اسکوتین بمعنی نگاه کردن و آن استوانه ای است که در داخل آن آئینه ها و شیشه های رنگی مقابل هم قرار می دهند که تصویر را تا بی نهایت منعکس میکند.
کاله عرب خیللغتنامه دهخداکاله عرب خیل . [ ل ِ ع َ رَ خ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش بابلسر شهرستان بابل ، که در 9هزارگزی شمال بابلسر کنار شوسه ٔ بابلسر به به نمیر واقع است دشت ، معتدل و مرطوب است . و 1500 تن سکنه دارد. آب
کاله پینولغتنامه دهخداکاله پینو. [ ل ِ ن ُ ] (اِخ ) (1435-1511 م .) دانشمند مذهبی ایتالیایی . در برگام بدنیا آمد و در سال 1502 م . فرهنگ لغات لاتینی پرارزشی را که به تألیف آن پرداخته بود به پایان
کاله دانلغتنامه دهخداکاله دان . [ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) سله و سبدی باشد که زنان پنبه ٔ رشته و ریسمان رشته شده را در آن گذارند. (برهان ) (آنندراج ). قَفَّه ، کدوی خشک میان تهی که در وی زنان پنبه نهند. (منتهی الارب ). عرناس ؛ جای پاغنده ٔ پنبه زنان . (منتهی الارب
دستکالهلغتنامه دهخدادستکاله . [ دَ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) داس . (آنندراج ). دستغاله . علف بر. داس دروگری . (ناظم الاطباء).
درکالهلغتنامه دهخدادرکاله . [ دَ ل َ ] (اِ) یخ ، و بعضی یخ را گویند که در زیر ناودان بسته شود. (برهان ). درگاله . درگلاله .دنگاله . دنگداله . کلفشنگ . گل فهشنگ . (ناظم الاطباء).
چکالهلغتنامه دهخداچکاله . [ چ ِ ل َ / ل ِ ] (اِ)قطرات و قطره ها. (ناظم الاطباء). چکه ها. چیکله ها. (در تداول روستائیان فیض آباد محولات بخش تربت حیدریه ).
داستکالهلغتنامه دهخداداستکاله . [ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) داستخاله . داستغاله . داسکاله . داسگاله . داسخاله . داسغاله . رجوع به داستخاله شود.
داسکالهلغتنامه دهخداداسکاله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) به معنی داسغاله است . (برهان ). داسی که بدان رز پیرایند. (شرفنامه ٔ منیری ). جاخشوک . جاخسوک . داستخاله . داستکاله . داستگاله . داسخاله . اسغاله . داس که بدان گیاه برند. داس خرد و دهره باشد که بدان تره برند.