کالیلغتنامه دهخداکالی . (حامص ) خامی . ناپختگی . نارسیدگی . مقابل رسیدگی . || (اِ) نوعی نانخورش زنان . (از شعوری ج 2 ورق 265 الف ).
کالیلغتنامه دهخداکالی . (اِخ ) دهی است از دهستان جوانرود بخش پاوه ٔ شهرستان سنندج . که در 47 هزارگزی جنوب خاور پاوه و 32هزارگزی جنوب راه اتومبیل رو کرمانشاه به پاوه واقع است . کوهستانی و سردسیر است و <span class="hl" dir="ltr
کالیلغتنامه دهخداکالی . (اِخ ) قصبه ای است در حوالی کابل نزدیک بهبود. (شعوری ج 2 ورق 265 الف ). نام شهری است در حوالی کابل . (ناظم الاطباء).
قالیلغتنامه دهخداقالی . (اِ) قسمی از گلیم پرزدار منقش گرانبها که خالی نیز گویند.(ناظم الاطباء). مهمترین محصول صنعتی ایران در عصر حاضر قالی و قالیچه ٔ دست بافت است . قالی بافی از صنایع بسیار قدیم ایران است . میگویند که اسکندر کبیر وقتی برای اولین بار مقبره ٔ کوروش بزرگ را بازدید نمود مشاهده کر
کیالیلغتنامه دهخداکیالی .[ ک َی ْ یا ] (حامص ) عمل و شغل کیال . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کیال شود. || (اِ مرکب ) مزدکیال و شخص پیمانه کننده . (ناظم الاطباء). دستمزدی که به وزن کننده ٔ محصول پردازند. (فرهنگ فارسی معین ).
کالپیلغتنامه دهخداکالپی . (اِخ ) شهر کوچکی است در شمال هندوستان و 15570 تن سکنه دارد. ابنیه و آثار قدیمی و کارخانه های شکر و کاغذسازی دارد. در زمان اکبرشاه شهر بزرگ و آبادی بوده است . (قاموس الاعلام ترکی ) : بواسطه ٔ این نفاق که در میان
قائلیلغتنامه دهخداقائلی . [ ءِ ] (اِخ ) از شعرای ایران است و تذکرةالشعرائی نوشته و به سال 955 هَ . ق . درگذشته است . قاموس الاعلام وی را از اهل ترشیر نوشته است ولی سام میرزا مینویسد: در اصل سبزواری است و اکنون در شهر قزوین است و در نهایت فقر و مسکنت اوقات میگذ
کالینجرلغتنامه دهخداکالینجر. [ ج َ ] (اِخ ) نام قلعه ای است در هندوستان . (غیاث اللغات ). رجوع به کالنجر شود.
کالیوسلغتنامه دهخداکالیوس . (اِ) بمعنی کالجوش است . (برهان ) (آنندراج ) (از شعوری ج 2 ورق 242). و آن نان ریزه ریزه کرده باشد که با کشک و روغن و مغز گردکان و ادویه گرم جوشانیده خورند و آن را در خراسان اشکنه قروتی گویند. (برهان )
کالیوشلغتنامه دهخداکالیوش . (اِ) کالجوش . کالوش . کالوشه . رجوع به کالجوش و کالیوس در همین لغت نامه شود.
کالیالغتنامه دهخداکالیا. (اِ) خربزه و هندوانه ٔ خام که در ترکی کلک گویند. (شعوری ج 2 ورق 229 الف ). کالک و خربزه ٔ نارس . (ناظم الاطباء). رجوع به کالک شود.
کالینجرلغتنامه دهخداکالینجر. [ ج َ ] (اِخ ) نام قلعه ای است در هندوستان . (غیاث اللغات ). رجوع به کالنجر شود.
کالی تیسیلغتنامه دهخداکالی تیسی . [ ] (هندی ، اِ) به هندی نوعی ریحان است و گفته اند اسم نمام است . (فهرست مخزن الادویه ).
کالی خشخشلغتنامه دهخداکالی خشخش . [ ] (هندی ، اِ) به هندی خشخاش بری اسود است که از آن افیون بعمل آورند. (فهرست مخزن الادویه ).
کالی پیدلغتنامه دهخداکالی پید. (اِخ ) مردمی بودند در میان قوم سکاها. رجوع به ایران باستان ج 1 ص 582 و 618 شود.
دکالیلغتنامه دهخدادکالی . [ دَک ْ کا ] (اِخ ) لقب محمدبن علی بن عبدالواحد دکالی مصری ، مکنی به ابوامامة و مشهور به ابن نقاش . مفسر و فقیه قرن هشتم هجری است . وی به سال 720 هَ . ق . متولد شد و در 763 هَ . ق . در قاهره درگذشت .
دکالیلغتنامه دهخدادکالی . [ دَک ْ کا ] (اِخ ) لقب محمدبن علی دکالی سلاوی ، مورخ قرن چهاردهم هجری ، از اهالی مغرب اقصی . او به سال 1285 هَ . ق . در سلامتولد شد و در 1364 هَ . ق . در فاس درگذشت . او راست : أدواح البستان فی اخبا
رکالیلغتنامه دهخدارکالی . [ رِ ] (اِخ ) طاهربن شیخ عبدالرحیم بن علی رکاکی داغستانی حسینی . او راست : بارقة السیوف الداغستانیة فی بعض الغزوات الشاملیة. (از معجم المطبوعات مصر).
