کانی

kāni

معنی

۱. مربوط به کان؛ معدنی.
۲. استخراج‌شده از معدن.
۳. (اسم) (زمین‌شناسی) مادۀ طبیعی با ترکیبات شیمیایی و خواص فیزیکی معیّن.

جست‌وجوی دقیق

کانی

لغت‌نامه دهخدا

کانی . (ع ص ) نام گذارنده به کنیه . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).

کانی

کانی . (اِخ ) ابوبکر... از شاعران متأخر عثمانی بود. شاعری قلندرمآب و لاابالی بشمار می رفت و سرانجام به فرقه ٔ مولوی پیوسته ومنزوی گشت و در سال 1206 درگذشت . دیوان مرتب و منشآت و هزلیات و لطایفی دارد. (از قاموس الاعلام ترکی ).

کانی

لغت‌نامه دهخدا

کانی . (ص نسبی ) منسوب به کان یعنی معدنی . (ناظم الاطباء).

کانی

لغت‌نامه دهخدا

کانی . (اِ) در کردی یعنی چشمه و در نام بسیاری از دهات مغرب ایران ظاهراً بهمین معنی است .

کانی

لغت‌نامه دهخدا

کانی . (اِخ ) ابوبکر... از شاعران ترک و نثرنویسانی بود که سعی داشتند از نفوذ فارسی در تألیفات خود احتراز جویند و ادبیات ترک را از نفوذ کلمات بیگانه پاک گردانند (1712-1792 م .). (از اعلام المنجد).

جست‌وجوی هم‌آوا

اختر

Canna

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تنها سردۀ اختریان با حدود 50 گونه که بومی مناطق جنوبی امریکای شمالی است

شکر نیشکر

cane sugar

واژه‌های مصوب فرهنگستان

شکر خالص حاصل از ساقۀ نیشکر

کانی کچگینه

لغت‌نامه دهخدا

کانی کچگینه . [ ک ُ ن ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش روانسر شهرستان سنندج واقع در 8 هزارگزی باختر روانسه و هفت هزارگزی باختر راه اتومبیل رو روانسر به پاوه . ناحیه ای است کوهستانی معتدل و دارای 136 تن سکنه است . از

پیکانی

لغت‌نامه دهخدا

پیکانی . [ پ َ / پ ِ ] (ص نسبی ) منسوب به پیکان . || نوعی از لعل و یاقوت و الماس و بعضی فیروزه نوشته اند. (آنندراج ). نوعی از لعل فیروزه .و آنرا لعل پیکانی و فیروزه ٔ پیکانی گویند. (برهان ). جنسی از لعل و قسمی از یاقوت . (غیاث ) <span class="

قاآنی

لغت‌نامه دهخدا

قاآنی . (اِخ ) میرزا حبیب اﷲ متخلص به قاآنی . در حدود 1222 هَ . ق . یعنی در زمان سلطنت فتحعلیشاه در شیراز متولد گردید. پدر او میرزا محمدعلی شاعر بودو گلشن تخلص داشت . اصل ایشان از ایل زنگنه بود که در عراق و فارس سکونت نمودند. وی در عهد جوانی

جست‌وجوی مشابه

کانیرو

لغت‌نامه دهخدا

کانیرو. (اِ) دارویی است که آن را مازریون گویند و بجهت دفع استسقا بکار آید. (برهان ). مازریون و آن بیخ گیاهی است که مرض استسقا رانافع است . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).

کانیس

لغت‌نامه دهخدا

کانیس . (اِخ ) راهبی است از جمعیت فرانسیسکن . وی در فلسطین و شام اقامت کرد و تألیفی به اسپانیایی در قواعد و لغت عربی دارد. (1730-1759). (از اعلام المنجد).

کانیان

لغت‌نامه دهخدا

کانیان . (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش سلماس شهرستان خوی واقع در 16 هزارگزی شمال خاوری راه ارابه رو شگریازی . ناحیه ای است واقع در دامنه ٔ معتدل و دارای 317 تن سکنه . از چاه و چشمه مشروب میشود محصولاتش

کانیرو

فرهنگ فارسی عمید

=مازریون

کانی‌ساز

mineralizer

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← سیال کان‌سنگ‌ساز

جست‌وجوی متن

کانه

ore mineral, ore 2

واژه‌های مصوب فرهنگستان

کانی یا کانی‌های استخراج‏شدۀ معمولاً فلزی که ازلحاظ اقتصادی مورد توجه باشد؛ همچنین کانی‌های فرعی سنگ‌های آذرین

quantiles

دیکشنری انگلیسی به فارسی

کانی ها

mineralogically

دیکشنری انگلیسی به فارسی

کانی شناسی

cannie

دیکشنری انگلیسی به فارسی

کانی

kyanizing

دیکشنری انگلیسی به فارسی

کانی سازی

جست‌وجوی هم‌آغاز

کانی مر

لغت‌نامه دهخدا

کانی مر. [ م َ ] (اِخ ) نام اصلی آن سالارآباد است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5). رجوع به سالارآباد شود.

کانی زرد

لغت‌نامه دهخدا

کانی زرد. [ زَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان لاهیجان بخش حومه ٔ شهرستان مهاباد واقع در 34هزارگزی جنوب باختری مهاباد و 27هزارگزی باختر شوسه ٔ مهاباد به سردشت . ناحیه ای است کوهستانی ، معتدل ، سالم و دارای <span c

کانی زرد

لغت‌نامه دهخدا

کانی زرد. [ زَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ملکاری بخش سردشت شهرستان مهاباد واقع در 18هزارگزی شمال باختری سردشت و 19هزارگزی باختر شوسه ٔ سردشت به مهاباد. ناحیه ای است به مهاباد. ناحیه ای است کوهستانی و جنگلی ،

کانی زرینه

لغت‌نامه دهخدا

کانی زرینه . [ زَ ن ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میرده بخش مرکزی شهرستان سقز واقع در 28هزارگزی شمال باختری سقز و 4هزارگزی باختر سونج . ناحیه ای است کوهستانی ، سردسیر و دارای 100</sp

کانی ژاژ

لغت‌نامه دهخدا

کانی ژاژ. (اِخ ) دهی کوچکی است از دهستان پشت آربابا بخش بانه ٔ شهرستان سقز واقع در 19هزارگزی جنوب بانه ، و 3 هزارگزی مرز ایران و عراق . دارای 30 تن سکنه است . (از فرهنگ جغراف

جست‌وجوی هم‌قافیه

دکانی

لغت‌نامه دهخدا

دکانی . [ دُک ْ کا نی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به دکان . || صاحب دکان . (اقرب الموارد).

دوستکانی

لغت‌نامه دهخدا

دوستکانی . (حامص مرکب ) شراب خوری با معشوق و به یاد دوستان . (ناظم الاطباء). نخب . نخبة. (منتهی الارب ). شرب به شادی دوست . دوستگانی . نوشیدن شراب به یاد دوستان . شادی خوردن . و در تداول امروزه گویند: به سلامتی تو یا به سلامتی فلان که غایب است می نوشم . (یادداشت مؤلف ). || (

دوکانی

لغت‌نامه دهخدا

دوکانی . [ دُ ] (اِ) استعمالی از دوکان به معنی مصطبه و ایوان و مهتابی : امیر از باغ به دوکانی رفت و به شراب بنشست . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 506). چون قدری پیش برفتم در پیش کوی در سرای بزرگ پادشاهانه پدید آمد چنانک از آن

دوکانی

لغت‌نامه دهخدا

دوکانی . [ دُ ] (ص نسبی ) بازاری . (ناظم الاطباء). || محافظ دکان و صاحب دکان . (ناظم الاطباء).

حسن ایلکانی

لغت‌نامه دهخدا

حسن ایلکانی . [ ح َ س َ ن ِ ] (اِخ ) حسن ایلخانی . رجوع به حسن بزرگ شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

کانی

kāni

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی متن

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا