کبتلغتنامه دهخداکبت . [ ک َ ] (ع مص ) بر زمین افکندن یا برروی افکندن . (منتهی الارب ) (ترجمان جرجانی ص 81) || بر روی درافکندن . (از اقرب الموارد). || شکستن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || خوار نمودن . (منتهی الارب ) (برهان ) (از اقرب الموارد). || خوار
کبتلغتنامه دهخداکبت . [ ک ِ / ک َ ] (اِ) زنبور عسل . (برهان ). مگس عسل . (آنندراج ). ذباب عسل . نحل . (فهرست مخزن الادویه ). منج انگبین . زنبور عسل . عسالة. (منتهی الارب ) : همچنان کبتی که دارد انگبین چون بماند داستان من بر ای
کبتلغتنامه دهخداکبت . [ ک ُ ب َ ] (اِخ ) ناحیه ای است از نواحی سند. (تحقیق ماللهند چ لایپزیک ص 131).
کبتفرهنگ فارسی عمیدزنبور؛ زنبور عسل: ◻︎ همچنان کبتی که دارد انگبین / چون بمانَد داستانِ من بر این (رودکی۱: ۵۰).
کبدلغتنامه دهخداکبد. [ ک َ ب َ ] (ع مص ) دردناک گردیدن جگر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || بزرگ شدن شکم . (ناظم الاطباء).
کبدلغتنامه دهخداکبد. [ ک َ ب ِ ] (اِخ ) کوهی است سرخ مر بنی کلاب را. || سر کوهی است مر غنی را. (منتهی الارب ).- کبدالحصاة ؛ شاعری است . (منتهی الارب ).- کبدالوهاد ؛ موضعی است به سماوه . (منتهی الارب ).
کبدلغتنامه دهخداکبد. [ ک َ ب ِ ] (اِخ ) لقب عبدالحمیدبن ولید، محدث است ، جهت گرانی جسم وی . (منتهی الارب ).
کبدلغتنامه دهخداکبد. [ ک َ ] (اِ) لحیم زرگری و مسگری را نیز گویند و آن چیزی باشد که مس و طلا و نقره و امثال آن را بدان پیوند کنند. (برهان قاطع چ معین ). لحیم که مسینه و رویینه بدان پیوند کنند. (فرهنگ رشیدی ). || فربه باشد که در مقابل لاغر است (برهان ). در لغت فرس ص <span class="hl" dir="ltr"
کبدلغتنامه دهخداکبد. [ ک َ ] (ع مص ) بر جگر کسی زدن . (منتهی الارب ). چیزی بر جگر زدن . (زوزنی ). بر کبد کسی زدن وبقولی اصابت به کبد کسی . (از اقرب الموارد). || آهنگ کسی نمودن . (منتهی الارب ). آهنگ کاری کردن . (از اقرب الموارد). || دشوار گردیدن سرما بر قوم و تنگ کردن آنها را. (منتهی الارب )
کبتالغتنامه دهخداکبتا. [ ک َ ب ِ ] (اِ) نوعی از حلوا که کبیتا نیز گویند. (ناظم الاطباء). رجوع به کبیتا شود.
کبترلغتنامه دهخداکبتر. [ ک َ ت َ ] (اِ) بر وزن و معنی کفتر است که کبوتر باشد. (برهان ). مخفف کبوتر باشد. (فرهنگ جهانگیری ). کفتر. کوتر. (رشیدی ) : چو چشم تذروان یکی چشمه دیدیکی جام چون چشم کبتر کشید. فردوسی (از فرهنگ جهانگیری ).چو
کنبتلغتنامه دهخداکنبت . [ کَم ْ ب َ / کِم ْ ب ِ ] (اِ) به معنی کبت است که زنبور عسل باشد و بزبان عربی نحل گویند. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). نحل و کبت و زنبور عسل . (ناظم الاطباء). رجوع به کبت شود.
زنبورةلغتنامه دهخدازنبورة. [ زُم ْ رَ ] (ع اِ) کبت انگبین . (منتهی الارب ) (آنندراج ). واحد زنبور یعنی یک کبت انگبین . (ناظم الاطباء). رجوع به همین کلمه شود.
معسلةلغتنامه دهخدامعسلة. [ م َ س َ ل َ ] (ع اِ) شوره ٔ کبت و خلیه ٔ آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). کندوی کبت و شان انگبین . (ناظم الاطباء). کندو. (از اقرب الموارد) (از المنجد) (از محیط المحیط) (از تاج العروس ج 8 ص 18).
خشاءلغتنامه دهخداخشاء. [ خ َش ْ شا ] (ع اِ) زمین گل و سنگناک . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). زمین ریگ سود و جای کوج انگبین . (مهذب الاسماء). || خانه ٔ کبت . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). || جماعت کبت . (منتهی الارب ).
کبتالغتنامه دهخداکبتا. [ ک َ ب ِ ] (اِ) نوعی از حلوا که کبیتا نیز گویند. (ناظم الاطباء). رجوع به کبیتا شود.
کبترلغتنامه دهخداکبتر. [ ک َ ت َ ] (اِ) بر وزن و معنی کفتر است که کبوتر باشد. (برهان ). مخفف کبوتر باشد. (فرهنگ جهانگیری ). کفتر. کوتر. (رشیدی ) : چو چشم تذروان یکی چشمه دیدیکی جام چون چشم کبتر کشید. فردوسی (از فرهنگ جهانگیری ).چو
نکبتلغتنامه دهخدانکبت . [ ن ِ / ن َ ب َ ] (از ع ، اِمص ، اِ) آسیب . (صحاح الفرس ) (دهار). رنج . خستگی . (غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء). زیان . ضرر. آزرم . (زمخشری ) (یادداشت مؤلف ). مصیبت . بلا و سختی روزگار. بدی . (یادداشت مؤلف ). مشقت . (ناظم الاطباء). نکب
ننگ و نکبتلغتنامه دهخداننگ و نکبت . [ ن َ گ ُ ن ِ ب َ ] (ترکیب عطفی ، ص مرکب ) در تداول ، بدپک وپوز.