محسةلغتنامه دهخدامحسة. [ م ِ ح َس ْ س َ ] (ع اِ) شانه ٔ ستورخار. (منتهی الارب ). قشو. مِحَس ّ. کبیجه .
کبیچهلغتنامه دهخداکبیچه . [ ک َ چ َ / چ ِ ] (اِ) قشو و پشت خار و ابزاری باندام پنجه ٔ دست که بدان پشت ستور خارند. (ناظم الاطباء). و رجوع به کبیجه شود.
پشت خارلغتنامه دهخداپشت خار. [ پ ُ ] (اِ مرکب ) آهنی باشد چون چند شانه ٔ بهم پیوسته گرفتن گرد و موی زاید را از ظاهر بدن اسب و استر و غیره . قشو. فِرجول . کبیجه . فرجون .