لغتنامه دهخدا
ارتنگ . [ اَ ت َ ] (اِ) صفحه و تخته ٔ نقاشان . (غیاث ) (آنندراج ). || نگارخانه (مطلق ). (آنندراج ). || دکان . || کتب خانه . (آنندراج ). || چادری که در او همه نقشها بود یعنی علم خانه . (مؤید الفضلاء از زبان گویا). || قبه ٔ ارتنگ ؛ در این بیت ظاهراً مراد آسمانست که مزین بکواکب
