کراهت

ke(a)rāhat

۱. ناپسند داشتن؛ ناخوش داشتن؛ ناراضی بودن.
۲. زشتی.
۳. (فقه) اولی بودن ترک عملی در حالی که انجام آن هم منع نشده.

آریغ، اکراه، بیزاری، رمیدگی، کینه، ناپسندی، ناخوشایندی، نفرت ≠ رغبت

زشتی، ناپسند