کرپان

karapān

در آیین زردشتی، کسی که گوش دارد ولی کلام حق را نمی‌شنود. Δ در زمان زردشت کسانی را که به تعلیمات گوش نمی‌دادند و مخالفت می‌کردند کاوی و کرپان می‌خواندند.