کستیمهلغتنامه دهخداکستیمه . [ ک َ م َ / م ِ ] (اِ) یک قسم خاری که شتر آن را به رغبت خورد. (آنندراج ) (برهان ) (ناظم الاطباء).
خارشترفرهنگ فارسی عمیدگیاهی خاردار با گلهای خوشهای سرخ یا سفید، برگهای کرکدار، تیغهای نوکتیز، و طعم تلخ که در طب قدیم برای مداوای بیماریهای جهاز هاضمه، سرطان، و طاعون به کار میرفت؛ اشترگیا؛ راویز؛ کستیمه؛ کسیمه.