کعبلغتنامه دهخداکعب . [ ک َ ] (اِخ ) ابن مالک انصاری مکنی به ابوعبداﷲ و بقولی عبدالرحمن صحابی بود. رجوع به تاریخ الخلفاء ص 36 و 98 و110 و 137 و عیون الاخبار
کعبلغتنامه دهخداکعب . [ ک َ ] (ع اِ) بند استخوان . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (ازاقرب الموارد). ج ، اکعب ، کعوب ، کعاب . || گره نیزه و نی و کلک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). عقده . (از ابن بیطار). ج ، کعوب ، اکعب ،کعاب : الا انه اعرض منه اصغر کعوباً. (ابن ب
کعبلغتنامه دهخداکعب . [ ک َ ] (اِخ ) ابن اسد از کلانتران و احبار بنی قریظه بود و او تبع اصغر را از محاصره ٔ قلاع یثرب و تخریب کعبه منع کرد و اتفاقاً سخن او سودمند افتاد. (از حبیب السیر چ طهران ج 1 ص 93).
کعب کعبلغتنامه دهخداکعب کعب . [ ک َ ب ِ ک َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به کلمه ٔ «مال » شود در علم حساب . (از نفایس الفنون ).
کهبلغتنامه دهخداکهب . [ ک َ ] (ع ص ) گاومیش کلان سال . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
کهبلغتنامه دهخداکهب . [ ک َ / ک ِ هَِ ] (اِ) ننگ و عار. (فرهنگ جهانگیری ) (فرهنگ رشیدی ). به معنی ننگ و عار باشد، و به کسر اول نیز به نظر آمده است . (برهان ) (آنندراج ).
کهبلغتنامه دهخداکهب . [ ک َ هََ ] (ع مص ) کَهْب گردیدن . کاهب نعت است از آن . (منتهی الارب ). رنگ تیره ٔ مایل به سیاهی پیدا کردن . و کاهب نعت است از آن . (از اقرب الموارد).
کهبلغتنامه دهخداکهب . [ ک ُ ](ع ص ، اِ) ج ِ اکهب و کهباء. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). و رجوع به اکهب و کهباء شود.
کعب کعبلغتنامه دهخداکعب کعب . [ ک َ ب ِ ک َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به کلمه ٔ «مال » شود در علم حساب . (از نفایس الفنون ).
کعبتانلغتنامه دهخداکعبتان . [ ک َ ب َ ] (اِخ ) بصیغه ٔ تثنیه ، بیت الحرام و بیت المقدس . (ناظم الاطباء). آن را کعبتین نیز می گویند.
کعباتلغتنامه دهخداکعبات . [ ک َ ] (ع اِ) خانه ٔ مربعشکل را گویند. (معجم البلدان ). || خانه ٔ مرتفع. (معجم البلدان ).
کعباتلغتنامه دهخداکعبات . [ ک َ ع َ ] (اِخ ) خانه ای بود مر ربیعه را که طواف آن می کردند. (منتهی الارب )(معجم البلدان ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
کعب الاخبارلغتنامه دهخداکعب الاخبار. [ ک َ بُل ْ اَ ] (اِخ ) ضبط ناصواب کعب الاحبار. رجوع به کعب الاحبار شود.
کعبتانلغتنامه دهخداکعبتان . [ ک َ ب َ ] (اِخ ) بصیغه ٔ تثنیه ، بیت الحرام و بیت المقدس . (ناظم الاطباء). آن را کعبتین نیز می گویند.
کعب پیالهلغتنامه دهخداکعب پیاله . [ ک َ ب ِ ل َ / ل ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آنچه حلقه مانند زیر پیاله یا فنجان سازند تا به زمین درست تواند نشست . (آنندراج ) : کعب پیاله از کف او نشئه ریز شداین جام را ز هر دو طرف می توان کشید.<b
کعب جوئیلغتنامه دهخداکعب جوئی . [ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حسین آباد بخش شوش شهرستان دزفول واقع در 10هزارگزی جنوب شوش و 4هزارگزی باختری شوسه ٔ دزفول به اهوازبا 400 سکنه . آب آن از شاهور و ک
سانتی متر مکعبلغتنامه دهخداسانتی متر مکعب . [ م ِرِ م ُ ک َع ْ ع َ ] (اِ مرکب ) رجوع به واحد حجم شود.
متکعبلغتنامه دهخدامتکعب . [ م ُ ت َ ک َع ْ ع ِ ] (ع ص ) ثدی متکعب ؛ پستان نوبر آمده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از محیط المحیط).
دیرکعبلغتنامه دهخدادیرکعب . [دَ رِ ک َ ] (اِخ ) دیری در عراق بر جاده ٔ اصلی تیسفون به کوفه . لشکر اسلام پس از فتح قادسیه در پیشروی بطرف تیسفون ، سپاهیان ساسانی تحت فرماندهی نُخَیْرِجان را در اینجا مغلوب کردند. (دائرة المعارف فارسی ).
ذوالکعبلغتنامه دهخداذوالکعب . [ ذُل ْ ک َ ] (اِخ ) لقب نعمان بن عمیربن ثعلبةبن سعد الاسعد. و کان شریفا. ذکره الحاربی . (از حاشیه ٔ المرصع خطی ). || لقب نعیم بن سویدبن خالدبن عبادبن عمیربن ثعلبة و هو نعمان و کان شریفاً. ذکره ابن الکلبی . (از المرصع خطی ).