کعبهفرهنگ فارسی معین(کَ بِ) [ ع . کعبة ] (اِ.) 1 - هر خانة چهارگوشه ، غرفه . 2 - خانه خدا، بیت الحرام .
کهبةلغتنامه دهخداکهبة. [ ک ُ ب َ ] (ع اِ) سپیدی مایل به تیرگی یا سیاهی یا تیرگی که به سیاهی زند، یا رنگی است خاص شتر را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ازناظم الاطباء). تیرگی به سیاهی آمیخته ، یا رنگی است خاص شتر را. (از اقرب الموارد). ابوعمرو گفت که کهبه رنگی غیرخالص است خاصه در سرخی . (از منتهی
قهبةلغتنامه دهخداقهبة. [ ق َ هَِ ب َ ] (ع ص ) سپید که بر وی تیرگی باشد. (منتهی الارب ). رجوع به قَهب شود. || کوه بزرگ و گویند دراز. || شتر کهنسال . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به قهب شود.
قهبةلغتنامه دهخداقهبة. [ ق َب َ ] (ع ص ) مؤنث قهب بمعنی سپید که بر وی تیرگی باشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به قهب شود.
قهبةلغتنامه دهخداقهبة. [ ق ُ ب َ ] (ع اِمص ) سپیدی مایل به تیرگی . و قال الاصمعی غبرة الی سواد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به قَهبة و قهب شود.
قهیبةلغتنامه دهخداقهیبة. [ ق َ ب َ ] (ع اِ) مرغی است . (منتهی الارب ). یک نوع مرغی . (ناظم الاطباء).
کعبه بانلغتنامه دهخداکعبه بان . [ ک َ ب َ / ب ِ ] (ص مرکب ) حافظ کعبه . سادن . (یادداشت مؤلف ) : بر در کعبه شاید ار شعرم خادم کعبه بان درآویزد.خاقانی .
کعبه پرستلغتنامه دهخداکعبه پرست . [ ک َ ب َ / ب ِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) پرستنده ٔ کعبه . کعبه ستا. آنکه کعبه را پرستد : به منی و عرفاتم ز خدا درخواهیدکه هم از کعبه پرستان خدائید همه .خاقانی .
کعبه پرستیلغتنامه دهخداکعبه پرستی . [ ک َ ب َ / ب ِ پ َ رَ ] (حامص مرکب ) پرستش کعبه . کعبه ستایی . عمل کعبه پرست : چون از نیازت بوی نه کعبه پرستی روی نه چون آبت اندر جوی نه پل کردن آسان آیدت . خاقانی .م
کعبه جولغتنامه دهخداکعبه جو. [ ک َ ب َ / ب ِ ] (نف مرکب ) جوینده ٔ کعبه . طالب کعبه . زائر کعبه : مرد بود کعبه جو طفل بود کعب بازچون توشدی مرد دین روی ز کعبه متاب .خاقانی .
کعبه بانلغتنامه دهخداکعبه بان . [ ک َ ب َ / ب ِ ] (ص مرکب ) حافظ کعبه . سادن . (یادداشت مؤلف ) : بر در کعبه شاید ار شعرم خادم کعبه بان درآویزد.خاقانی .
کعبه پرستلغتنامه دهخداکعبه پرست . [ ک َ ب َ / ب ِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) پرستنده ٔ کعبه . کعبه ستا. آنکه کعبه را پرستد : به منی و عرفاتم ز خدا درخواهیدکه هم از کعبه پرستان خدائید همه .خاقانی .
کعبه پرستیلغتنامه دهخداکعبه پرستی . [ ک َ ب َ / ب ِ پ َ رَ ] (حامص مرکب ) پرستش کعبه . کعبه ستایی . عمل کعبه پرست : چون از نیازت بوی نه کعبه پرستی روی نه چون آبت اندر جوی نه پل کردن آسان آیدت . خاقانی .م
کعبه جولغتنامه دهخداکعبه جو. [ ک َ ب َ / ب ِ ] (نف مرکب ) جوینده ٔ کعبه . طالب کعبه . زائر کعبه : مرد بود کعبه جو طفل بود کعب بازچون توشدی مرد دین روی ز کعبه متاب .خاقانی .
کعبه رولغتنامه دهخداکعبه رو. [ ک َ ب َ / ب ِ رَ / رُو ] (نف مرکب ) آنکه به کعبه رود. آنکه قصد کعبه کند. زائر کعبه : کعبه روی عزم ره آغاز کردقاعده ٔ کعبه روان ساز کرد. نظامی .
غزال کعبهلغتنامه دهخداغزال کعبه . [ غ َ ل ِ ک َ ب َ ] (اِخ ) در کتب سیر مسطور است که در زمان جاهلیت آهوبره ٔ طلا در چاه زمزم یافتند، و از آنجا در کعبه آویختند، چون مدتی آویخته ماند اهل کعبه غزال کعبه نامش کردند. (آنندراج ). بیرونی در الجماهر گوید:ملوک اسلام خانه ٔ کعبه را گرامی میداشتند و چیزهای گ