کفو

kofv

معنی

مثل؛ نظیر؛ مانند؛ همتا.

مترادف

۱. برابر، تالی، شبیه، مانند، مثل، معادل، نظیر، همانند، همتا
۲. همسر

جست‌وجوی دقیق

کفو

لغت‌نامه دهخدا

کفؤ. [ ک ُف ُءْ ] (ع اِ) همتا و مانند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). مماثل . (از اقرب الموارد).ج ، اکفاء. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).

کفو

کفؤ. [ ک َ ف ُءْ ] (ع اِ) مانند و همتا. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). مماثل . (از اقرب الموارد). ج ، کِفاء. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بی مثال :- بی کفؤ ؛ بی مانند : به مجلس خدایگان بی کفؤ که نافریده همچو اوخ

کفو

لغت‌نامه دهخدا

کفؤ. [ ک ُف ْءْ ] (ع اِ) همتا و مانند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). مثل . (از اقرب الموارد). ج ، اکفاء. (منتهی الارب )(آنندراج ). ج ، اکفاء و کِفاء. (از اقرب الموارد).

کفو

لغت‌نامه دهخدا

کفو. [ ک ُف ْوْ ] (ع اِ) همتا و مانند. (منتهی الارب ) (صراخ اللغة). کفؤ. (از اقرب الموارد). مانند به مرتبه . (دهار). مانند. (ترجمان القرآن ). همتا و مانند. هم زی و هم جنس و هم نسبت و هماویز. (از ناظم الاطباء). هم شأن . هم دوش . هم زانو. هم ترازو. همال . برابر. انبار. همسر.

کفو

فرهنگ فارسی عمید

مثل؛ نظیر؛ مانند؛ همتا.

جست‌وجوی هم‌آوا

قفو

لغت‌نامه دهخدا

قفو. [ ق َف ْوْ ] (اِخ ) موضعی است . (معجم البلدان ).

قفو

لغت‌نامه دهخدا

قفو. [ ق َف ْوْ ] (ع مص ) پیروی کردن و در پی رفتن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || بر کار تباه انداختن کسی را. (منتهی الارب ). || کسی را به زنای صریح بازخواندن . || پس گردن کسی زدن . || متهم کردن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || دشنام دادن به فحش و بدی صریح . در حدیث اس

قفو

لغت‌نامه دهخدا

قفو. [ ق ُ ف ُوو ] (ع مص ) به همه ٔ معانی رجوع به قَفْو شود.

هم کفو

لغت‌نامه دهخدا

هم کفو. [هََ ک ُف ْوْ ] (ص مرکب ) برابر. همسر. هم رتبه : رضائیه دختران خود را به شوهر نمیدادند زیرا کسی که هم کفو ایشان بوده باشد نمی یافتند. (تاریخ قم ).

بی کفو

لغت‌نامه دهخدا

بی کفو. [ ک ُف ْوْ ] (ص مرکب ) (از: بی + کفو) بی نظیر. بی مثل . بی شبه . بی عدیل . بی همال . بی مانند. بی همسر. (یادداشت مؤلف ) : به مجلس خدایگان بی کفوکه نافریده همچو او خدای او. منوچهری .در امارت بده بی کفو و شب

جست‌وجوی مشابه

کفور

لغت‌نامه دهخدا

کفور. [ ک ُ ] (ع اِ) ج ِ کَفر.(اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به کَفر شود.

کفور

لغت‌نامه دهخدا

کفور. [ ] (اِ) عیدالکفور یا یوم الاستغفار. یکی از اعیاد یهود است و آن در روز دهم تشرین اول است . (از مروج الذهب بنقل مؤلف ). و رجوع به روز کفاره و قاموس کتاب مقدس ذیل روز کفاره شود.

کفور

لغت‌نامه دهخدا

کفور. [ ک َ ] (ع ص ) حق ناشناس و ناگرونده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ناسپاسی کننده از نعمت . (غیاث ).ناسپاسی کننده ٔ نعمت . (آنندراج ). ناسپاس . (دهار) (مهذب الاسماء). کافر. (از اقرب الموارد). کنود. سخت ناسپاس . (یادداشت مؤلف ). ج ، کُفُر. (اقرب الموارد) (منتهی الارب )

کفور

لغت‌نامه دهخدا

کفور. [ ک ُ ] (ع مص ) کفر. کفران . (از اقرب الموارد). ناسپاسی کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار) (ترجمان القرآن ). کافر شدن به خدای تعالی و ناسپاسی کردن . (المصادر زوزنی ). ناسپاسی . (آنندراج ) : شکر کن ای مرد درویش از قصورکه ز فرعونی رهیدی و ا