کلاپیسهلغتنامه دهخداکلاپیسه . [ ک َ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ، ص مرکب ) گردیدن چشم باشد از جای خود چنانکه سیاهی چشم پنهان شود بسبب لذت بسیار و یابجهت ضعف و سستی و یا بواسطه ٔ خشم و قهر. (برهان ) (ناظم الاطباء) (از رشیدی ) (غیاث ). تغییر کردن چشم از وضع معتاد یعنی سپ
کلاپیسهفرهنگ فارسی عمید۱. حالت پیچیدگی چشم.۲. تغییر حالت چشم از شدت خشم یا از کثرت خوشی و لذت که سیاهی آن از جای خود بگردد و سفیدی آن بیشتر شود.
کلاپیسهفرهنگ فارسی معین(کَ سَ یا س ) (اِمر.) تغییر حالت چشم در اثر خشم یا لذت بسیار (مثلاً وقت جماع ) و یا به جهت ضعف و سستی .
کلوسهلغتنامه دهخداکلوسه . [ ک ِ س ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان موگویی است که در بخش آخوره شهرستان فریدن واقع است و 631 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
کلاسهلغتنامه دهخداکلاسه . [ ک َ / ک ُ س َ / س ِ ] (اِخ ) نام جایی و مقامی است . (برهان ) (فرهنگ جهانگیری ). موضعی است در دمشق . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). نام موضعی . (فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرا) : یکی از ص
کلاسهلغتنامه دهخداکلاسه . [ ک َ س َ / س ِ ] (اِ) نام جانوری . (فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرا) (آنندراج ).
کلاسهلغتنامه دهخداکلاسه . [ ک ِ س َ / س ِ ] (اِ) مأخوذ از کِلس و بمعنی چونه و آهک و گچ ، چنانکه در کنزآمده . پس معنی کلاسه آنچه از چونه ساخته باشند چنانکه حباله بمعنی دام که از حبل ساخته می شود. (غیاث ).و رجوع به ماده ٔ بعد شود.
کلاشهلغتنامه دهخداکلاشه . [ ک َ ش ِ ] (اِ) قلابی که بدان چیزی از چاه برآرند . کلاژکه . (ناظم الاطباء).
کلاپیسه رفتنلغتنامه دهخداکلاپیسه رفتن . [ ک َ س َ / س ِ رَ ت َ ] (مص مرکب ) کلاپیسه شدن . کلاپیسه رفتن چشم ، گردیدن چشم و از جای خود رفتن ، یعنی رفتن سیاهی و آمدن سپیدی (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به کلاپیسه شود.
کلاغ پیسهلغتنامه دهخداکلاغ پیسه . [ ک َ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ) غراب . کلاغ که رنگ سیاه و سپید دارد، کلاچه . کلاژه . قالنجه . زاغی . زاغچه . کلاغی که قسمی از پرهای آن سفید و قسمی سیاه است . غراب ابقع. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). عقعق . عکه . کشکرک . (فرهنگ فارسی م
پیسهلغتنامه دهخداپیسه . [ س َ / س ِ ] (ص ) سیاه و سپید بهم آمیخته که بتازی ابلق خوانند. و نیز گویند هر رنگ که با سپید آمیخته باشد. (برهان ). پیستک . (پهلوی ). دورنگ . ابلق . (برهان ). دورنگ وپلنگ و یوز را نیز به این مناسبت دورنگی [ پیسه ] گفته اند. (از انجمن
چشملغتنامه دهخداچشم . [ چ َ /چ ِ ] (اِ) معروفست که عرب «عین » گویند. (برهان ). ترجمه ٔ عین . (آنندراج ).آن جزء از بدن انسان و حیوان که بر بالای آن ابرو جا گرفته و آلت دیدنست . (فرهنگ نظام ). عضو آلی مدرک رنگها. عین و آلت ابصار و دیده و چشم که آلت ابصار باشد
کلاپیسه رفتنلغتنامه دهخداکلاپیسه رفتن . [ ک َ س َ / س ِ رَ ت َ ] (مص مرکب ) کلاپیسه شدن . کلاپیسه رفتن چشم ، گردیدن چشم و از جای خود رفتن ، یعنی رفتن سیاهی و آمدن سپیدی (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به کلاپیسه شود.