لغتنامه دهخدا
کعبی . [ ک َ بی ی ] (اِخ ) احمدبن عبیداﷲ بلخی کعبی مکنی به ابوالقاسم از معتزلیان بغداد بود و شاگرد خیاط معتزلی که بسال 319 هَ .ق . درگذشت . او راست : اوائل الادلة فی اصول الدین . تجریدالجدل . تهذیب فی الجدل . (یادداشت مؤلف ). کعبی درباره ٔ «