لغتنامه دهخدا
موی شکاف . [ ش ِ] (نف مرکب ) موشکاف . موی شکافنده . || که از شدت تیزی موی را از درازا بشکافد. که موی را به دونیم کند. مبالغت در برندگی . || کنایه است از هرچیز سخت تیز. (از یادداشت مؤلف ) : بید برگش به نوک موی شکاف نافه ٔ کوه را فکنده ز ناف .<b