لغتنامه دهخدا
جبال الکواکب . [ ج ِ لُل ْ ک َک ِ ] (اِخ ) سلسله کوههایی است در اندلس که بمقدار سه روز راه در خشکی امتداد مییابد تا بنزدیکی شهر فاس میرسد این کوهها آبادان و معمور و پر خصب و نعمت بود و طوائف شروری در آنجا سکنی داشتند ولی در اثر کثرت فساد و فحشا و راهزنی و آدمکشی و بیدینی و جن