کوستلغتنامه دهخداکوست . (اِ) به معنی نقاره و طبل و مانند آن باشد. (برهان ). به معنی کوس آمده است . (آنندراج ). نقاره و طبل و مانند آن . (ناظم الاطباء). کوس : دلیران نترسند ز آواز کوست که آنجا دو چوب اند و یک پاره پوست . فردوسی (از آنندراج
کوستلغتنامه دهخداکوست . [ ک َ وَ ] (اِ) رستنیی باشد که آن را به عربی حنظل خوانند و درخت آن را شری گویند. (برهان ). بر وزن و معنی کبست است که حنظل باشد. (آنندراج ). حنظل . (ناظم الاطباء). کوسته . کبست . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کبست و حنظل شود.
کوستفرهنگ فارسی عمید= کوس: ◻︎ دلیران نترسند ز آواز کوست / که دوپاره چوب است و یکپاره پوست (فردوسی: مجمعالفرس: کوست).
کوژپشتلغتنامه دهخداکوژپشت . [ پ ُ ] (ص مرکب ) خمیده پشت . (آنندراج ). کوزپشت و احدب . (ناظم الاطباء). کوزپشت . (فرهنگ فارسی معین ). حَدِب . احدب . حدباء. احنی . حنواء. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : بدو گفت کاین پهلو کوژپشت بپرسی سخن پاسخ آرد درشت . <p class="
کویستلغتنامه دهخداکویست . [ ک ُ ] (مص مرخم ) به معنی کوفتگی و آزار باشد. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کویستن شود.
کوژپشتفرهنگ فارسی عمید۱. کسی که بهواسطۀ پیری پشتش خمیده شده باشد.۲. کسی که ستون فقراتش معیوب و خمیده باشد؛ قوزی.۳. (اسم) [مجاز] آسمان: ◻︎ تو ز این بیگناهی که این کوژپشت / مرا برکشید و بهزودی بکشت (فردوسی: ۲/۱۸۶).
زال کوژپشتلغتنامه دهخدازال کوژپشت . [ ل ِ پ ُ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) کنایه از فلک است . (برهان قاطع) (آنندراج ).
کوسترومالغتنامه دهخداکوستروما. [ ک ُ رُ ] (اِخ ) شهری است در اتحاد جماهیر شوروی (روسیه ) که بر کنار رود ولگا واقع است و 171000تن سکنه و کارخانه های پارچه بافی دارد. (از لاروس ).
کوستنلغتنامه دهخداکوستن . [ت َ ] (مص ) بر وزن و معنی کوفتن است که آسیب و الم رسانیدن و زدن باشد. (برهان ) (آنندراج ). کوفتن . (فرهنگ رشیدی ). کوفتن و زدن و برهم زدن . (ناظم الاطباء). در قدیم با واو مجهول ، یعنی کوَستَن از مانوی کوستن . کوفتن . (فرهنگ فارسی معین ). || آزردن و جفا کردن . (ناظم ا
کوستهلغتنامه دهخداکوسته . [ ک َ وَ ت َ / ت ِ ] (اِ) کرستو. حنظل . (ناظم الاطباء). حنظل . علقم . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا): النقف ؛ شکافتن کوسته و شکستن دماغ . (تاج المصادر بیهقی ) (یادداشت ایضاً).
گوستلغتنامه دهخداگوست . (اِ) کوفتگی و کوفته شده را گویند. (برهان ) (آنندراج ). اصح کوست است . (حاشیه ٔ برهان قاطعچ معین ). رجوع به کوست شود. || به معنی کوس هم هست که نقاره ٔ بزرگ باشد. (برهان ) (آنندراج ).
کاپ کاست کاسللغتنامه دهخداکاپ کاست کاسل . (اِخ ) کاپ کوست . شهری از افریقای انگلیس (ساحل طلائی ). واقع در کرانه ٔ خلیج «گینه »، جمعیت آن 17000 تن است .
درخوردانلغتنامه دهخدادرخوردان . [ دَ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) داننده و شناسنده ٔ آنچه درخور و مناسب است : درخور سرّ بد و طغیان توتا بدانی کوست درخوردان تو.مولوی .
نوبه زدنلغتنامه دهخدانوبه زدن . [ ن َ / نُو ب َ / ب ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) نوبت زدن . رجوع به نوبت زدن شود : زیبد فلک البروج کوست کز نوبه زدن نوان ببینم .خاقانی .
دولت زایلغتنامه دهخدادولت زای . [ دَ / دُو ل َ ] (نف مرکب ) که سعادت و نعمت پدید آورد : بخت را کوست بکر دولت زای عقد بر شاه کامران بستند. خاقانی .که ظفر و نصرت را با رای دولت زای و رایات مملکت افزای ما
کوسترومالغتنامه دهخداکوستروما. [ ک ُ رُ ] (اِخ ) شهری است در اتحاد جماهیر شوروی (روسیه ) که بر کنار رود ولگا واقع است و 171000تن سکنه و کارخانه های پارچه بافی دارد. (از لاروس ).
کوستنلغتنامه دهخداکوستن . [ت َ ] (مص ) بر وزن و معنی کوفتن است که آسیب و الم رسانیدن و زدن باشد. (برهان ) (آنندراج ). کوفتن . (فرهنگ رشیدی ). کوفتن و زدن و برهم زدن . (ناظم الاطباء). در قدیم با واو مجهول ، یعنی کوَستَن از مانوی کوستن . کوفتن . (فرهنگ فارسی معین ). || آزردن و جفا کردن . (ناظم ا
کوستهلغتنامه دهخداکوسته . [ ک َ وَ ت َ / ت ِ ] (اِ) کرستو. حنظل . (ناظم الاطباء). حنظل . علقم . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا): النقف ؛ شکافتن کوسته و شکستن دماغ . (تاج المصادر بیهقی ) (یادداشت ایضاً).
گولد کوستلغتنامه دهخداگولد کوست . [ گُل ْ کُس ْ ] (اِخ ) یا ساحل طلا یا گانا که امروزه در کشور ما آن را غنا مینامند از کشورهای تازه استقلال یافته ٔ افریقا است . نام «غنا» را جغرافی دانهای عرب به امپراطوری وسیعی که بین سنگال و نیجریه گسترده شده و اوج قدرت آن در قرن نهم و دهم بوده است ، داده اند. ای