کوشالغتنامه دهخداکوشا. (نف ) جد و جهد کننده و کوشش نماینده . (ناظم الاطباء). کوشنده . سعی کننده . مقابل تنبل و کاهل . (فرهنگ فارسی معین ). ساعی . جاهد. جادّ. مُجِدّ. جهدکننده در کار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : به هر کار کوشا بباید بدن به دانش نیوشا بباید شدن
کوشادیکشنری فارسی به انگلیسیassiduous, diligent, industrious, laborious, painstaking, patient, sedulous, studious, trier
کوساءلغتنامه دهخداکوساء. [ ک َ ] (ع ص ) لمعة کوساء؛ پاره گیاه خشک درهم بر یکدیگر پیچیده . ج ، لماع کوس . (منتهی الارب ). درهم پیچیده ٔ بسیار گیاه . ج ، کوس . گویند: لماع کوس و کذلک رمال کوس ؛ ای متراکمة. (از اقرب الموارد).
کوشاییلغتنامه دهخداکوشایی . (حامص ) جد. جهد. سعی . کوشش . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کوشا بودن : سدیگر چو کوشایی ایزدی که از جان پاک آید و بخردی .فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 8 ص 2
قوسیالغتنامه دهخداقوسیا. (معرب ، اِ) نام دارویی است که آن را به عربی قسط خوانند و بوی صبر از وی می آید، بخور کردن آن در زیر دامن درد رحم را نافع باشد. (برهان ) (آنندراج ). قسطبحری است . (فهرست مخزن الادویه ). رجوع به قسط شود.
کوشانلغتنامه دهخداکوشان . (اِخ ) بعضی را گمان چنان است که مقصود از این لفظ ملکه ٔ کوش می باشد و دیگران برآنند که قصد از ملک کوش است . (از قاموس کتاب مقدس ).
کوشالنگلغتنامه دهخداکوشالنگ . [ ل َ ] (اِ) بیل . || پشت بند چوبین در. || کنده ٔ محکمی که بر گردن سگ نهند. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ). || منجنیق . (ناظم الاطباء). || (ص ) مرد گول و نادان . || خروس کلان . (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ).
کوشاللغتنامه دهخداکوشال . (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان لاهیجان است و 831 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
کوشالشاهلغتنامه دهخداکوشالشاه . (اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش لنگرود که در شهرستان لاهیجان واقع است و 715 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
کوشالةلغتنامه دهخداکوشالة. [ ک َ ل َ ] (ع اِ) سر نره ٔ بزرگ . کوشلة. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). حشفه ٔ بزرگ . (ناظم الاطباء).
کوشانلغتنامه دهخداکوشان . (اِخ ) بعضی را گمان چنان است که مقصود از این لفظ ملکه ٔ کوش می باشد و دیگران برآنند که قصد از ملک کوش است . (از قاموس کتاب مقدس ).
کوشالنگلغتنامه دهخداکوشالنگ . [ ل َ ] (اِ) بیل . || پشت بند چوبین در. || کنده ٔ محکمی که بر گردن سگ نهند. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ). || منجنیق . (ناظم الاطباء). || (ص ) مرد گول و نادان . || خروس کلان . (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ).
کوشاللغتنامه دهخداکوشال . (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان لاهیجان است و 831 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
کوشالشاهلغتنامه دهخداکوشالشاه . (اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش لنگرود که در شهرستان لاهیجان واقع است و 715 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
کوشالةلغتنامه دهخداکوشالة. [ ک َ ل َ ] (ع اِ) سر نره ٔ بزرگ . کوشلة. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). حشفه ٔ بزرگ . (ناظم الاطباء).