لغتنامه دهخدا
کبت . [ ک َ ] (ع مص ) بر زمین افکندن یا برروی افکندن . (منتهی الارب ) (ترجمان جرجانی ص 81) || بر روی درافکندن . (از اقرب الموارد). || شکستن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || خوار نمودن . (منتهی الارب ) (برهان ) (از اقرب الموارد). || خوار