گازدارلغتنامه دهخداگازدار. (نف مرکب ) مایعی که دارای گاز باشد: آب گازدار. دوغ گازدار. رجوع به گاز شود.
ازدارلغتنامه دهخداازدار. [ اَ ] (اِ مرکب ) نامی است که در لاهیجان بدرخت آزاد دهند و نامی است که در علی آباد - حاجیلر به ((زلگووا (پلانیرا) کرناتا)) میدهند و نامهای دیگر آن در آستارا نیل ، و در گردنه ٔ چناران آقچه آغاچ است و چوب آن نهایت قابل انحنا است و در رشت چانچو از آن کنند. رجوع به ازاد شو
ازدیارلغتنامه دهخداازدیار. [ اِ زِدْ ] (اِخ ) ابن سلیمان بن داودبن عیسی مکنی بابی محمد الفارسی . وی از فقهای مذهب حجازیین و از متصوفه است . و ابونعیم اصفهانی گوید او در سنه ٔ 367 هَ . ق . نزد ما آمد و حدیثی از او روایت کند. (ذکر اخبار اصبهان چ لیدن سال <span cl
