گازرکلغتنامه دهخداگازرک . [ زُ / زَ رَ ] (اِ مرکب ) نام پرنده ای است که در کنارهای آب نشیند و دم خود را جنباند و به زمین زند، و عربان صعوه گویندش . (برهان ). دم جنبانک .
حجرگکلغتنامه دهخداحجرگک . [ ح ُ رَ گ َ ] (اِ مصغر) مصغر فارسی حجره . حجره ٔ کوچک . اطاق کوچک : و آنگاه در این حصن ترا حجرگکی دادآراسته و ساخته باندازه و درخوربگشاد در این حجره ترا پنج در خوب بنشسته تو چون شاه درو برسر منظرهرگه که ترا باید در حجرگک خو
ازرقلغتنامه دهخداازرق . [ اَ رَ ] (اِ) خط چهارم از هفت خط جام جم . (برهان ). خط چهارم از جام باده : باده در جام تا خط ازرق شعله در بحر اخضر اندازد.خاقانی .
ازرقلغتنامه دهخداازرق . [ اَ رَ ] (اِخ ) شامی . یکی از سرداران لشکر عمربن سعد در وقعه ٔ کربلا. - مثل ازرق شامی ؛ با موئی زرد و چشمی آسمانگون . - || قسی .سنگدل .
ازرقلغتنامه دهخداازرق . [ اَ رَ ] (اِخ ) کاتب حنین بن اسحاق : و کان کاتب حنین رجل یعرف بالازرق و قد رأیت اشیاء کثیرة من کتب جالینوس و غیره بخطه ، و بعضها علیه تنکیت بخط حنین بن اسحاق بالیونانی ، و علی تلک الکتب علامة المأمون . (عیون الانباء ج 1 ص <span clas
گازرکاریلغتنامه دهخداگازرکاری . [ زُ / زَ ] (حامص مرکب ) شغل گازر. کار گازر : گازرکاری صفت آب شدرنگرزی پیشه ٔ مهتاب شد.نظامی .
دمسیجکلغتنامه دهخدادمسیجک . [ دُ ج َ ] (اِ مرکب )دمسیجه . صعوه . گازرک . (یادداشت مؤلف ) : گه چو دمسیجک از شاخ به شاخ گاه چون شب پرک از تیم به تیم . خاقانی .و رجوع به دمسیجه شود.
دمسیجهلغتنامه دهخدادمسیجه . [ دُ ج َ / ج ِ ] (اِ مرکب ) دمسیچه . صعوه و گازرک و گواک . (ناظم الاطباء). پرنده ای است که چون بر زمین نشیند پر بر زمین می زند. (شرفنامه ٔ منیری ). پرنده ای است کوچک که پیوسته دم خود را بر زمین زند و به عربی صعوه خوانند و بعضی گویند
گازرکاریلغتنامه دهخداگازرکاری . [ زُ / زَ ] (حامص مرکب ) شغل گازر. کار گازر : گازرکاری صفت آب شدرنگرزی پیشه ٔ مهتاب شد.نظامی .
