گاودلفرهنگ فارسی عمید۱. ترسو: ◻︎ بی شیردلی بهسر نیاید/ وز گاودلان هنر نیاید (نظامی۳: ۳۸۱).۲. بیخرد.
گاودللغتنامه دهخداگاودل . [ دِ ] (ص مرکب ) نادان . احمق . (برهان ). کودن . ابله . کنایه از ابله و بیخرد. (آنندراج ). کنایه از غردل و احمق است . (انجمن آرای ناصری ) : مشو با زبون افکنان گاودل که مانی دراندوه چون خر بگل . نظامی . || ت
گاودللغتنامه دهخداگاودل . [ دِ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش مرکز شهرستان اهر، واقع در 10500گزی ارابه رو تبریز به اهر و 13 هزارگزی شمال باختری اهر، کوهستانی ، معتدل ، دارای 130 تن سکنه
اودئیللغتنامه دهخدااودئیل . (ترکی ، اِ مرکب ) سال بقر (گاو). سال دوم از دوره ٔ دوازده ساله ٔ ترکان و ترکان امروز گاو نر را اُکُزو گاو ماده را اینک گویند. (یاددشت مرحوم دهخدا).
اوژدلواژهنامه آزادشجاع. شیردل. دلاور. اژدهادل. از خاندان های کهن و نژاده ی ایرانی که در زمان ساسانیان از سپاهیان بوده اند . ( تلفظ = اُژْدِلْ ) ( تلفظ = اُژْدِلْ )
هودللغتنامه دهخداهودل . [ دِ ] (اِ) به معنی رصد باشد، چه هودل بند رصدبند را گویند. (برهان ). رجوع به رصد شود.
گاودیلغتنامه دهخداگاودی . (ص مرکب ) نادان . احمق . ابله . کودن . بی عقل . (برهان ). شعوری بیتی مغلوط از میرنظمی نقل کرده است . رجوع به گاودل شود.
آهودللغتنامه دهخداآهودل . [دِ ] (ص مرکب ) ترسنده . شتردل . اشتردل . گاودل . بزدل .مرغ دل . کلنگ دل . بَددِل . غردِل . کبک زهره . گاوزهره .
زبون افکنلغتنامه دهخدازبون افکن . [ زَ اَ ک َ ] (نف مرکب ) آنکه با ناتوانان زورآوری کند. ضعیف چزان . آنکه مردم ناتوان را بیازارد و با آنان زورآوری کند : مشو با زبون افکنان گاودل که مانی در اندوه چون خر بگل .نظامی .
شیرطالعلغتنامه دهخداشیرطالع. [ ل ِ ] (ص مرکب ) مسعود. جوانبخت . آنکه طالعش در برج اسد است . (یادداشت مؤلف ) : منم گاودل تا شدم شیرطالعکه طالع کند با دل من نزاعی ازین شیرطالع بلرزم چو خوشه که از شیر ترسد دل هر شجاعی .خاقانی .