گران گوشی

gerānguši

معنی

سنگین بودن گوش: ◻︎ بد مشنو وقت گران‌گوشی‌ست / زشت مگو نوبت خاموشی‌ست (نظامی۱: ۸۸).

جست‌وجوی دقیق

گران گوشی

فرهنگ فارسی عمید

سنگین بودن گوش: ◻︎ بد مشنو وقت گران‌گوشی‌ست / زشت مگو نوبت خاموشی‌ست (نظامی۱: ۸۸).

گران گوشی

لغت‌نامه دهخدا

گران گوشی . [ گ ِ ] (حامص مرکب ) کری . سنگین گوشی : بد مشنو وقت گران گوشی است زشت مگو نوبت خاموشی است . نظامی .رجوع به گران گوش شود.

جست‌وجوی هم‌آوا

اتومبیل‌رانی سرعت

motor racing, auto racing, automobile racing, car racing

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مسابقۀ سرعتی برای خودروهای تقویت‌شده در مسیری ویژه یا ازپیش‌مشخص‌شده

بُرقوزنی

ream

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تمیز کردن سطح آسیب‌دیده یا سوراخ‌شده پیش از تعمیر کردن یا پنچرگیری

باران فورانی

eruption rain

باران آتشفشانی

volcanic rain

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بارانی که پس از فوران آتشفشان براثر میعان بخارهای همراه فوران می‌بارد متـ . باران فورانی eruption rain

باران اَبَرسرد

supercooled rain

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بارش به‌صورت مایع در دمای کمتر از انجماد

جست‌وجوی متن

گران گوش

گران گوش . [ گ ِ ] (ص مرکب ) مردمی را گویند که گوش ایشان سنگین باشد، یعنی دیر بشنود و کر را نیز گویند چه گران گوشی به معنی کری آمده است . (برهان ). کر. اطروش . موقور. (مهذب الاسماء) : گران گوشی به قزوینی گفت : شنیدم زن کرده ای . گفت : سبحان اﷲ تو که چی

جست‌وجوی هم‌آغاز

گران

فرهنگ فارسی عمید

۱. [مقابلِ سبک] سنگین.۲. [مقابلِ ارزان] پربها.۳. [مجاز] ناپسند؛ ناگوار.۴. [مجاز] عمیق؛ سنگین: ◻︎ آدمی پیر چو شد حرص جوان می‌گردد / خواب در وقت سحرگاه گران می‌گردد (صائب: ۸۶۷).۵. [قدیمی، مجاز] مشکل؛ دشوار.۶. [قدیمی، مجاز] سخت؛ شدید.۷. [قدیمی، مجاز] فراوان؛ انبوه.<b

گران

فرهنگ فارسی عمید

دستۀ جو یا گندم دروکرده.

گران

لغت‌نامه دهخدا

گران . [ گ ِ ] (اِخ ) اولیس . ژنرال آمریکایی متولد در من پلیزنت . وی در جنگ سسسیون ضد آمریکائیان جنوبی به فتوحاتی نائل آمد. وی از سال 1868 تا 1876 م . رئیس جمهوری آمریکا بود.

گران

لغت‌نامه دهخدا

گران . [ گ ِ ] (اِخ ) یکی از دهکده های توابع کجور است . (سفرنامه ٔ مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 28، 30، 109).

گران

لغت‌نامه دهخدا

گران . [ گ ِ ] (ص ) پهلوی گران (سنگین و ثقیل ) از اوستا گئورو از گرو ، پارسی باستان گرانه (؟) ، کردی گران (ثقیل ، گران ، سخت ). (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). سخت . وزین . غالی . غالیه . ثقیل و سنگین که در مقابل خفیف و سبک است : عجب آید زتو مرا ک

جست‌وجوی هم‌قافیه

دگران

لغت‌نامه دهخدا

دگران . [ دِ گ َ ] (ضمیر مبهم ) ج ِ دگر. دیگران . رجوع به دگر و دیگر شود. || دیگران . اشخاص دیگر. کسان دیگر. افراد دیگر جز خود : از شمار تو کس طرفه بمهر است هنوزوز شمار دگران چون در تیم دودر است . لبیبی .من در دگرا

دل گران

لغت‌نامه دهخدا

دل گران . [ دِ گ ِ ] (ص مرکب ) ملول . دلتنگ . (آنندراج ). ناراضی . رنجیده . آزرده . (ناظم الاطباء). در تداول عامه آنرا دل ناگران گویند. (یادداشت مرحوم دهخدا). بی میل . (از فرهنگ عوام ) : بتر زین برف و راه سخت آنست که آن مه روی بر من دل گران است

دل نگران

لغت‌نامه دهخدا

دل نگران . [ دِ ن ِ گ َ ] (ص مرکب ) مضطرب پریشان حواس . که ترسد و نداند چون شود از نیک و بد. (یادداشت مرحوم دهخدا). چشم براه .منتظر. (ناظم الاطباء). مشوش سخت منتظر : کشته ٔ غمزه ٔ خود را به زیارت دریاب زآنکه بیچاره همان دل نگرانست که بود. <

دورودگران

لغت‌نامه دهخدا

دورودگران . [ دُ گ َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دره صیدی بخش اشترینان شهرستان بروجرد. در 12 هزارگزی شمال خاور اشترینان کنار راه مالرو گل زرد به دره ٔ گرگ . دارای 190 تن سکنه . آب آن از قنات و چشمه و راه مالرو

دوگران

لغت‌نامه دهخدا

دوگران . (اِ مرکب ) چرخی که زنان با آن نخ کتان ریسند. (از شعوری ج 1 ورق 451). اما ظاهراً کلمه دگرگون شده ٔ دوکدان است . رجوع به دوک و دوکدان شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

گران گوشی

gerānguši

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا