لغتنامه دهخدا
گردافشانی . [ گ َ اَ ] (حامص مرکب ) غبار افشاندن . || در تداول گیاه شناسی ، عبارت از دوره ای است که دانه ٔ گرده از بساک خارج شده و برای رشد و نمو خود روی کلاله ٔ مناسبی قرار گیرد. گردافشانی به دو طریق مستقیم و غیرمستقیم صورت میگیرد. رجوع به گیاه شناسی تألیف حبیب اﷲ ثابتی صص