گرزهفرهنگ فارسی عمیدنوعی مار که سر بزرگ دارد؛ مار بزرگ؛ کفچهمار: ◻︎ این یکی شرزهایست خیرهشکر / وآن دگر گرزهایست هرزهگرای (انوری: ۴۵۱)، ◻︎ بدی مار گرزهست ازاو دور باش / که بد بتّر از مار گرزه گزد (ناصرخسرو: ۲۷۳).
گرزهلغتنامه دهخداگرزه . [ گ ُ زَ / زِ ] (اِ) گرز که عربان عمود گویند. (برهان ) : چو من گرزه ٔ سرگرای آورم سرانتان همه زیر پای آورم . فردوسی .خنجر بیست منی گرزه ٔ پنجاه منی کس جز او کار نبسته ست
گرزهلغتنامه دهخداگرزه .[ گ َ زَ / زِ ] (اِ) نوعی از مار است و بعضی گویند ماری باشد سبزرنگ و پرخط و خال و زهر او زیاده از مارهای دیگر است و هیچ تریاقی به زهر او مقاومت نکند. (جهانگیری ) (برهان ). ماری که سرش چون گرز بزرگ باشد.(انجمن آرا) (آنندراج ). کفچه ٔ مار
ریزه ریزهلغتنامه دهخداریزه ریزه . [ زَ / زِ زَ / زِ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) پاره پاره . ذره ذره . پارچه پارچه . (ناظم الاطباء). هسیس . (منتهی الارب ) : ریزه ریزه صدق هرروزه چراجمع می ناید در این انبار
گرزه ٔ گاوپیکرلغتنامه دهخداگرزه ٔ گاوپیکر.[ گ ُ زَ / زِ ی ِ پ َ / پ ِ ک َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرز فریدون را گویند چه آن را بهیأت سر گاومیش ازفولاد ساخته بودند. (جهانگیری ) (برهان ) : یکی گرزه ٔ گاوپیک
گرزه ٔ گاوچهرلغتنامه دهخداگرزه ٔ گاوچهر. [ گ ُ زَ / زِی ِ چ ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرزه ٔ گاوپیکر است که گرز فریدون باشد. (جهانگیری ) (برهان ) : همیگشت [ اسفندیار ] بر سان گردان سپهربچنگ اندرون گرزه ٔ گاوچهر.
گرزه ٔ گاورنگلغتنامه دهخداگرزه ٔ گاورنگ . [گ ُ زَ / زِ ی ِ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرزه ٔ گاوچهر. گرزی که سر آن به شکل سر گاو بود : چنین تا لب رود جیحون ز جنگ نیاسود با گرزه ٔ گاورنگ . فردوسی .بیامد خر
گرزه ٔ گاورویلغتنامه دهخداگرزه ٔ گاوروی . [ گ ُ زَ / زِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرزی که سر آن بشکل گاو است . گرزه ٔ گاوچهر : زند بر سرت گرزه ٔ گاوروی ببندت درآرد از ایوان به کوی . فردوسی .رجوع به گرزه
گرزه ٔ گاوسارلغتنامه دهخداگرزه ٔ گاوسار. [ گ ُ زَ / زِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرزه ٔ گاوچهر است که عمود فریدون باشد. (برهان ). گرزه ٔ گاوپیکر است . (جهانگیری ) : نشست از بر تخت گوهرنگارابا تاج و با گرزه ٔ گاوسار. <p class="au
گاورویلغتنامه دهخداگاوروی . (ص مرکب ) گرزی که آن را بصورت گاو سازند، گرزه ٔ گاوروی : زند برسرت گرزه ٔ گاوروی به بندت درآرد از ایوان به کوی . فردوسی .زِره دار با گرزه ٔ گاوروی برفتند گردان پرخاشجوی . فردوسی .
گرزه ٔ گاوپیکرلغتنامه دهخداگرزه ٔ گاوپیکر.[ گ ُ زَ / زِ ی ِ پ َ / پ ِ ک َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرز فریدون را گویند چه آن را بهیأت سر گاومیش ازفولاد ساخته بودند. (جهانگیری ) (برهان ) : یکی گرزه ٔ گاوپیک
گرزه ٔ گاوچهرلغتنامه دهخداگرزه ٔ گاوچهر. [ گ ُ زَ / زِی ِ چ ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرزه ٔ گاوپیکر است که گرز فریدون باشد. (جهانگیری ) (برهان ) : همیگشت [ اسفندیار ] بر سان گردان سپهربچنگ اندرون گرزه ٔ گاوچهر.
گرزه ٔ گاورنگلغتنامه دهخداگرزه ٔ گاورنگ . [گ ُ زَ / زِ ی ِ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرزه ٔ گاوچهر. گرزی که سر آن به شکل سر گاو بود : چنین تا لب رود جیحون ز جنگ نیاسود با گرزه ٔ گاورنگ . فردوسی .بیامد خر
گرزه ٔ گاورویلغتنامه دهخداگرزه ٔ گاوروی . [ گ ُ زَ / زِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرزی که سر آن بشکل گاو است . گرزه ٔ گاوچهر : زند بر سرت گرزه ٔ گاوروی ببندت درآرد از ایوان به کوی . فردوسی .رجوع به گرزه
گرزه ٔ گاوسارلغتنامه دهخداگرزه ٔ گاوسار. [ گ ُ زَ / زِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرزه ٔ گاوچهر است که عمود فریدون باشد. (برهان ). گرزه ٔ گاوپیکر است . (جهانگیری ) : نشست از بر تخت گوهرنگارابا تاج و با گرزه ٔ گاوسار. <p class="au
کنگرزهلغتنامه دهخداکنگرزه . [ ک َ گ َ رَ زِ ] (اِخ ) دهی از دهستان سگوند است که در بخش زاغه ٔ شهرستان خرم آباد واقع است و 108 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).