گرسنه چشمفرهنگ فارسی عمیدآزمند؛ حریص: ◻︎ ز من مرنج چو بسیار بنگرم سویت / گرسنه چشمم و سیری ندارم از رویت (سعدی: لغتنامه: گرسنهچشم).
رشنهلغتنامه دهخدارشنه . [ ] (اِخ ) گویا نام محلی است در این شعر فرخی : از درون رشنه تا کُه پایه های کژروان سبزه از سبزه نبرد لاله زار از لاله زار.فرخی .
رشینهلغتنامه دهخدارشینه . [ رَ ن َ / ن ِ ] (اِ) صمغ درخت صنوبر و راتینج و تربانتین . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ) (ناظم الاطباء). راتیانج باشد و بعضی گویند راتینج به این معنی عربیست و بعضی گفته اند رومی است ، اﷲ اعلم . (برهان ) (آنندراج ). راتینج . راتیانج . علک . رجی
گرسنهلغتنامه دهخداگرسنه . [ گ ُ رِ / رُ ن َ / ن ِ / گ ُ س َ / س ِ ن َ /ن ِ ] (ص ) به ضم اول و کسر دوم و چهارم (در لهجه ٔ مرک
گرسنه چشمان کنعانلغتنامه دهخداگرسنه چشمان کنعان . [ گ ُ رِ / رُ ن َ / ن ِ / گ ُ س َ / س ِ ن َ / ن ِ چ َ /</sp
نهملغتنامه دهخدانهم . [ ن َ هَِ ] (ع ص ) نیک آزمند و حریص بر طعام و گرسنه چشم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از متن اللغة).
ناشتامنشلغتنامه دهخداناشتامنش . [ ش ِ م َ ن ِ ] (ص مرکب ) گرسنه چشم . گداطبع. حریص . فرومایه : نان مخور پیش ناشتامنشان ور خوری جمله را به خان بنشان .نظامی .
چشم ودل سیرلغتنامه دهخداچشم ودل سیر. [چ َ / چ ِ م ُ دِ ] (ص مرکب ) بی نیاز. بی طمع. آن کس که بخوردنی و پوشیدنی یا به زر و زیور و مال و منال بی اعتناست . مقابل گرسنه چشم . رجوع به چشم ودل سیری شود.
سیرچشملغتنامه دهخداسیرچشم . [ چ َ / چ ِ ] (ص مرکب ) مقابل گرسنه چشم . بی رغبت بچیزی . بی نیاز. که در آنچه بیند طمع نکند : دیده ٔ ما سیرچشمان شأن دنیا بشکندهمچو جوهر نفس را آئینه ٔ ما بشکند. صائب (ازآنندراج
گرسنهلغتنامه دهخداگرسنه . [ گ ُ رِ / رُ ن َ / ن ِ / گ ُ س َ / س ِ ن َ /ن ِ ] (ص ) به ضم اول و کسر دوم و چهارم (در لهجه ٔ مرک
شکم گرسنهلغتنامه دهخداشکم گرسنه . [ ش ِ ک َ گ ُ رُ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) که گرسنه باشد. که شکم خالی از غذا دارد. گرسنه شکم . ناشتا : شکم گرسنه روز نیمی گذشت . فردوسی .شکم گرسنه چند مردم بمردکه انبار آسو
نیمه گرسنهلغتنامه دهخدانیمه گرسنه . [ م َ / م ِ گ ُ رُ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) که اندکی خورده است و سیر نشده است .
تل گرسنهلغتنامه دهخداتل گرسنه . [ ت َ گ ُ رُ ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان زیدون است که در بخش حومه ٔ شهرستان بهبهان واقع است و 168 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
گدا گرسنهلغتنامه دهخداگدا گرسنه . [ گ َ / گ ِ گ ُ رُ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) درتداول عوام ، کسی که چشم دلش سیر نباشد. گداگُشنه .