گرمابه

garmābe

معنی

جایی که برای شست‌وشوی بدن ساخته شده و دارای آب گرم باشد؛ حمام.

مترادف

آبزن، حمام، تابخانه

جست‌وجوی دقیق

گرمابه

فرهنگ فارسی عمید

جایی که برای شست‌وشوی بدن ساخته شده و دارای آب گرم باشد؛ حمام.

گرمابه

لغت‌نامه دهخدا

گرمابه . [ گ َ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) حمام . (دهار) (غیاث ) (برهان ) (آنندراج ). گرمابان . (جهانگیری ) : شد به گرمابه درون استاد غوشت بود فربی و کلان و خوب گوشت . رودکی .یک روز به

گرمابه

فرهنگ فارسی معین

(گَ بِ) (اِمر.) حمام ، به ویژه حمام عمومی .

جست‌وجوی هم‌آوا

ساز گرمابه

لغت‌نامه دهخدا

ساز گرمابه . [ زِ گ َ ب َ / ب ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اسباب حمام . رخت حمام : گاه روز او چو بخت من برخاست ساز گرمابه کرد یک یک راست . نظامی (هفت پیکر).رجوع به ساز شود.

گرمابه زدن

لغت‌نامه دهخدا

گرمابه زدن . [ گ َ ب َ / ب ِزَ دَ ] (مص مرکب ) حمام رفتن . استحمام : گرمابه زد و لباس پوشیدآرام گرفت و باده نوشید. نظامی .کرده هر هفت سر هفته و گرمابه زده عرق و آب چکانش چو گلا

گرمابه بان

گرمابه بان . [ گ َ ب َ / ب ِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) حمامی . آنکه گرمابه را اداره کند.گرمابه دار. حمامچی : چون از در دررفتیم گرمابه بان و هر که آنجا بودند همه بر پای خاستند. (سفرنامه ٔ ناصرخسرو). رجوع به گرمابان و گرماوا

گرمابه بها

لغت‌نامه دهخدا

گرمابه بها. [ گ َ ب َ / ب ِ ب َ ] (اِ مرکب ) مزد حمام . اجرت گرمابه . || انعام .بخشش : نزلها بیاوردند از حد و اندازه گذشته و بیست هزار درم سیم گرمابه بها. (تاریخ بیهقی ).

گرمابه دشت

لغت‌نامه دهخدا

گرمابه دشت . [ گ َ ب َ دَ ] (اِخ ) از جمله کوهستانها و ییلاقات شاه کو و ساور (نزدیک معبر قزلق ). (ترجمه ٔ سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 169).