گرویلغتنامه دهخداگروی . [ گ ُ ] (اِخ ) نام یکی از خویشان افراسیاب است که در کشتن سیاوش مکرها کرد و حیله ها انگیخت و او را گروی زره نیز گویند. (برهان ) (آنندراج ). رجوع به فهرست ولف شود : نهادند پس گیو را با گروی که همزور بودند و پرخاشجوی . <p class="author"
گرویلغتنامه دهخداگروی . [گ ِ رُ ] (ص نسبی ) شیئی که به گرو داده شده . چیزی که به مورد رهن سپرده شده . مال مرهونه . رهین . رهینه . مرهون . مُرتَهَن . (منتهی الارب ). رجوع به گِرَو شود.
گرویلغتنامه دهخداگروی .[ گ ِ رِ ] (اِخ ) ژول . وکیل دادگستری و سیاستمدار متولد در من سوودری (1807 - 1891م .) سومین رئیس جمهوری فرانسه که از سال 1879 تا 1887
رو‌روro-ro, roll-on roll-offواژه‌های مصوب فرهنگستاننوعی بارگیری و تخلیه که در آن بار بر روی وسایل چرخ‌دار ازطریق شیب‌راهه به کشتی وارد یا از آن خارج می‌شود
رویۀ ریشهroot faceواژه‌های مصوب فرهنگستانبخشی از رویۀ شیار که داخل ریشۀ اتصال قرار دارد متـ . پاشنه land
پرچ مازهkeel rivetواژه‌های مصوب فرهنگستانهریک از پرچ‌هایی که زبرباریکه‌ها (garboard strakes) را به مازه متصل می‌کند
فرابَر رورومسافریro-ro/vehicle/passenger ferry, ro-ro/passenger ferryواژه‌های مصوب فرهنگستانشناوری که هم‌زمان قادر به جابه‌جایی مسافر و خودروِ با مسافر یا بدون مسافر و بارهای رو‌رو است
گرویرلغتنامه دهخداگرویر. [ گ ِ ی ِ ] (اِخ ) قصبه ای است در سویس که در ناحیه ٔ فریبورک قرار داردو پنیر آنجا مشهور است و دارای 1500 تن سکنه است .
گرویدنلغتنامه دهخداگرویدن . [ گ ِ رَ دَ ] (مص ) پهلوی ، ویرویستن (از ویراو باور کردن . گمان کردن )، پازند، وروئیستن (از اوستا، ور ). (حاشیه ٔ برهان چ معین ). ایمان آوردن . (برهان ) (آنندراج ). ایمان آوردن . تصدیق نمودن و قبول و اذعان کردن . (رشیدی ). تصدیق . (دانشنامه ٔ علایی )
کرویلغتنامه دهخداکروی . [ ک ُ ] (اِخ ) نام یکی از خویشان افراسیاب که سعی در کشتن سیاوش نمود. (فرهنگ جهانگیری ) (از فهرست شاهنامه ٔ ولف ). گروی . گروی زره . رجوع به گروی زره شود.
گرویرلغتنامه دهخداگرویر. [ گ ِ ی ِ ] (اِخ ) قصبه ای است در سویس که در ناحیه ٔ فریبورک قرار داردو پنیر آنجا مشهور است و دارای 1500 تن سکنه است .
گروی زرهلغتنامه دهخداگروی زره . [ گ ُ ی ِ زِ رِه ْ ] (اِخ ) نام یکی از خویشان افراسیاب است که در کشتن سیاوش مکرها کرد و وسیله ها انگیخت : سیاوش ز گفت گروی زره برو پرز چین کرد و رخ پرگره . فردوسی .نیوشنده بودند و لب با گره بپاسخ بیا
سگرویلغتنامه دهخداسگروی . [ س َ ] (ص مرکب ) مردم آزار. غریب آزار. (فرهنگ فارسی معین ) : تو سگدل و پاسبانت سگروی من خاک ره سگان آن کوی .نظامی .
