گزایندهلغتنامه دهخداگزاینده . [ گ َ ی َ دَ / دِ ](نف ) گزنده . آزاررساننده . آسیب رساننده : نه از تخم ایرج زمین پاک شدنه زهر گزاینده تریاک شد. فردوسی .از او یک زمان شیر و شهدست بهربدیگر زمان چون گ
جوندهلغتنامه دهخداجونده . [ ج َ وَ دَ / دِ ] (نف ) آنکه چیزی را میجود. || فردی از راسته ٔ جوندگان . یک تن از جانوران راسته ٔ جوندگان . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به جوندگان شود.
جویندهلغتنامه دهخداجوینده . [ ی َ دَ / دِ ] (نف ) از جستن ، جستجوکننده . طالب . (منتهی الارب ) (فرهنگ فارسی معین ).- امثال : تا مثل باشد که هر جوینده ای یابنده است هرچه جوید خاطرت ه
زایندهلغتنامه دهخدازاینده . [ ی َ دَ / دِ ] (نف ) والد. بچه آورنده . مقابل تخم گذار (در حیوانات ). || (اِ) مادر. (شرفنامه ٔ منیری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : ز زاینده قیصر برافراخت بال که آن زادنش فرخ آمد بفال . <p class="a
جویندهفرهنگ فارسی عمیدجستجوکننده؛ طلبکننده؛ کاوشکننده: ◻︎ گر گران و گر شتابنده بُوَد / آنکه جویندهست یابنده بُوَد (مولوی: ۳۷۲).
دل گزایلغتنامه دهخدادل گزای . [ دِ گ َ ] (نف مرکب ) گزاینده ٔ دل . گزنده ٔ دل . که به دل گزند کند. که به دل گزند رساند. (از لغت فرس اسدی ذیل گزای ). رجوع به گزای و گزاینده شود.
دشمن گزایلغتنامه دهخدادشمن گزای . [ دُ م َ گ َ ] (نف مرکب ) دشمن گزاینده . آزار رساننده ٔ دشمنان . (ناظم الاطباء).
ناگزایندهلغتنامه دهخداناگزاینده . [ گ َ ی َدَ / دِ ] (نف مرکب ) نگزاینده . که گزاینده و گزنده نیست . آنکه نگزد و آزار نرساند. بی آزار : چه خوش داستانی زد آن هوشمندکه بر ناگزاینده ناید گزند.نظامی .|| آنک
ناگزایندهفرهنگ فارسی عمیدآنکه نگزد؛ آنکه آزار نرساند: ◻︎ چه خوش داستانی زد آن هوشمند / که بر ناگزاینده نآید گزند (نظامی۵: ۸۷۳).