گسترانیدنلغتنامه دهخداگسترانیدن . [ گ ُ ت َ دَ ] (مص ) پهن کردن . منبسط کردن . منتشر کردن . دَحو. طَحو. (ترجمان القرآن ) (دهار). سَطح . (دهار) (تاج المصادر بیهقی ). بَسط. (ترجمان القرآن ). مَهد. (ترجمان القرآن ) (تاج المصادر بیهقی ). تَمهید. (ترجمان القرآن ). اِفراش . (تاج المصادر بیهقی ) <span cl
گستراندنلغتنامه دهخداگستراندن . [ گ ُ ت َ دَ ] (مص ) پهن کردن : کجا برفشانند مشک و عبیرهمان گسترانند خز و حریر. فردوسی .فراش باد صبا را گفته تا فرش زمردین بگستراند. (گلستان ).
گستراندنفرهنگ فارسی معین(گُ تَ دَ) (مص م .) 1 - پهن کردن . 2 - فرش کردن . 3 - منتشر کردن . 4 - پخش کردن .
نور گسترانیدنلغتنامه دهخدانور گسترانیدن . [ گ ُت َ دَ ] (مص مرکب ) نور افشاندن . (فرهنگ فارسی معین ). نور گستردن . نور گستراندن . || کنایه از آشکار کردن و دیدن و ظاهر نمودن و گشودن است . || کنایه از التفات کردن است . || کنایه از نیک گفتن است . (از برهان قاطع) (از آنندراج ).
نور گستردنلغتنامه دهخدانور گستردن . [ گ ُ ت َ دَ ] (مص مرکب ) نور گسترانیدن . رجوع به نور گسترانیدن شود.
نور گسترانیدنلغتنامه دهخدانور گسترانیدن . [ گ ُت َ دَ ] (مص مرکب ) نور افشاندن . (فرهنگ فارسی معین ). نور گستردن . نور گستراندن . || کنایه از آشکار کردن و دیدن و ظاهر نمودن و گشودن است . || کنایه از التفات کردن است . || کنایه از نیک گفتن است . (از برهان قاطع) (از آنندراج ).