گسل

gosa(e)l

معنی

۱. = گسلاندن
۲. گسلاننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): پیمان‌گسل.

جست‌وجوی دقیق

گسل

فرهنگ فارسی عمید

۱. = گسلاندن۲. گسلاننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): پیمان‌گسل.

گسل

لغت‌نامه دهخدا

گسل . [ گ ُ س ِ / س َ ] (اِمص ) گسیختن . (برهان ). || (نف ) گسلنده : کدام است گفت از شما شیردل که آید سوی نیزه ٔ جان گسل . فردوسی .پیام من که رساند به یار مهرگسل که برشکستی و م

گسل

فرهنگ فارسی معین

(گُ سَ) (اِ.) شکست در بخشی از پوستة جامد زمین که باعث جابه جایی چینه ها می شود.

گسل

فرهنگ فارسی معین

(گُ س ) (پس .) با بعضی واژه ها، معنای گسلنده می دهد. مانند: پیمان گسل .

گسل

fault 2

واژه‌های مصوب فرهنگستان

شکستگی یا منطقه‏ای از شکستگی که دو سطح سنگ در امتداد آن به گونه‏ای متفاوت جابه‏جا شده باشد

جست‌وجوی هم‌آوا

سُل

sol

واژه‌های مصوب فرهنگستان

محیطی که در آن ذرات کلوئیدی در بستری از جنس گاز یا مایع یا جامد پراکنده باشد

فرایند سُل‌ـ ژل

sol-gel process

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فرایند انتقال پراکنه‌ای از ذرات کلوئیدی به‌ حالت ژل

شُل و شیل

سِیر، سِل، سیل کردن،

شَل شل،()زنان،شلان شلان

جست‌وجوی مشابه

گسلاندن

فرهنگ فارسی عمید

۱. پاره‌ کردن.۲. بریدن.۳. پاره ‌کردن رشتۀ چیزی.

گسلاننده

فرهنگ فارسی عمید

۱. پاره‌کننده.۲. کسی که رشته‌ای را بگسلاند.

گسلانیده

گسلیدگی

گسلیدن

فرهنگ فارسی عمید

۱. پاره کردن.۲. جدا کردن.۳. طی کردن.۴. (مصدر لازم) پاره شدن.۵. (مصدر لازم) جدا شدن.۶. (مصدر لازم) تمام شدن.

جست‌وجوی متن

gravity fault

goslet

at fault

to a fault

پنجۀ فلسی

imbricate fan

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دسته‌ای از گسل‌ها که از یک گسل رانده (thrust fault) منشعب شده و روبه‌بالا از هم جدا شده باشند

جست‌وجوی هم‌آغاز

گسلاندن

فرهنگ فارسی عمید

۱. پاره‌ کردن.۲. بریدن.۳. پاره ‌کردن رشتۀ چیزی.

گسلاننده

فرهنگ فارسی عمید

۱. پاره‌کننده.۲. کسی که رشته‌ای را بگسلاند.

گسلانیده

گسلیدگی

گسلیدن

فرهنگ فارسی عمید

۱. پاره کردن.۲. جدا کردن.۳. طی کردن.۴. (مصدر لازم) پاره شدن.۵. (مصدر لازم) جدا شدن.۶. (مصدر لازم) تمام شدن.

جست‌وجوی هم‌قافیه

دل گسل

لغت‌نامه دهخدا

دل گسل . [ دِ گ ُ س َ /س ِ ] (نف مرکب ) دل شکن . نومیدکننده . که دل کسی از چیزی ببرد. که سبب نومیدی شود. قاطع امید : کنون خیره آهرمن دل گسل ورا از تو کرده است پرداغ دل . فردوسی .که

پیمان گسل

پیمان گسل . [ پ َ / پ ِ گ ُ س ِ ] (نف مرکب ) آنکه بر عهد خود ثابت نباشد. (آنندراج ). پیمان شکن . ناقض عهد. خلاف عهد کننده :دلبندم آن پیمان گسل ، منظورچشم آرام دل نی نی دلارامش مخوان ، کز دل ببرد آرام را. سعدی .</

پیوندگسل

لغت‌نامه دهخدا

پیوندگسل . [ پ َ / پ ِ وَ گ ُ س ِ / س َ ] (نف مرکب ) که پیوند گسلد. قطع اتصال و ارتباط و پیوستگی کننده .

زودگسل

لغت‌نامه دهخدا

زودگسل . [ گ ُ س ِ / س َ ] (نف مرکب ) زودگسلنده . که در اندک زمانی علاقه ٔ خود را از کسی یا چیزی برد : نه عیب تست که بیگانه وار می گذری کسی که زودگسل نیست دیرپیوند است .نظیری .

دیرگسل

لغت‌نامه دهخدا

دیرگسل . [ گ ُ س َ / س ِ ] (نف مرکب ) آنکه دیر گسلد. آنچه سخت گسلد... که بسختی جدا شود از چیزی . که دوستی و عهد به آسانی نبرد. (یادداشت مؤلف ).

درپیوند

بیشتر بدانید

گسل

gosa(e)l

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ فارسی معین

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فرهنگ گنجواژه

گویش تهرانی

گویش تهرانی

جست‌وجوی مشابه

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌آغاز

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا