گله چرانلغتنامه دهخداگله چران . [ گ َ ل َ / ل ِ / گ َل ْ ل َ / ل ِ چ َ ] (نف مرکب ) چراننده ٔ گله . چوپان . شبان . و رجوع به گله شود.
لایی بارload dividerواژههای مصوب فرهنگستانافزارهای برای مهار حرکتهای طولی ناخواستۀ بار در واگنهای بسته
له لهلغتنامه دهخداله له . [ ل َه ْ ل َه ْ ] (اِ صوت ) آواز نفس پیاپی سگ با بیرون کردن زبان گاه تشنگی . رجوع به له له زدن شود.
گله چرانیلغتنامه دهخداگله چرانی . [ گ َ ل َ / ل ِ / گ َل ْ ل َ / ل ِ چ َ ] (حامص مرکب ) عمل چراننده ٔ گله . شبانی .
شبانفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مادۀ آلی ، چوپان، گلهچران رامکنندۀ حیوانات وحشی کفترباز گاوچران، کابوی، مهتر غازچران
گوبانلغتنامه دهخداگوبان . [ گ َ / گُو ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) گاوبان و گله چران گاو. (ناظم الاطباء) : چون که با گاو و خرم صحبت فرمایی گر تو دانی که نه گوبان و نه خربانم .ناصرخسرو.
گلهلغتنامه دهخداگله . [ گ َ ل َ / ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جاپلق بخش الیگودرز شهرستان بروجرد که در 70هزارگزی شمال باختری الیگودرز و 22هزارگزی باخترراه شوسه ٔ شاهزند به ازنا واقع شده اس
گلهلغتنامه دهخداگله . [ گ َ ل َ / ل ِ / گ َل ْ ل َ / ل ِ ] (اِ) گله و رمه ٔ گوسفند و شتر و خر و گاو و آهو و امثال آن باشد. (برهان ). گله ٔ اسپ و شتر و گاو و گوسفند ودر قوشخانه ٔ پادشاهان هند
گلهلغتنامه دهخداگله . [ گ ِ ل َ / ل ِ ] (اِ) پهلوی گیلک (شکایت )، پازند گیله . ظاهراً از گیرذک از گیرزک (شکل جنوب غربی ) از گرزکا ظاهراً از اوستایی گرز ، هندی باستان گره ، گرهتی (شکایت کردن ، عارض شدن )، کردی گلی (شکایت ) جیر (دعوی ) استی غرزوم ، گرزین (ناله
گلهلغتنامه دهخداگله . [ گ ِ ل َ / ل ِ ] (اِ) دانه ٔ انگور که از خوشه جدا افتاده باشد. (برهان ) (فرهنگ رشیدی ) (جهانگیری ) (آنندراج ) (الفاظ الادویه ). دانه های میوه ای که آب دارد و دارای پوستی تنک باشد و چون دانه ٔ انگور و دانه ٔ تاجریزی و دانه ٔ انار و دانه
گلهلغتنامه دهخداگله . [ گ ِ ل َ / ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سرشیو بخش مریوان شهرستان سنندج که در 35هزارگزی شمال راه شوسه ٔ سنندج به مریوان واقع شده است . هوای آن سرد و سکنه ٔ آن 150 تن
دشت رم گلهلغتنامه دهخدادشت رم گله . [ دَ ت ِ رَ گ َ ل َ ] (اِخ ) وحید دستگردی ، در بیت ذیل از خسرو و شیرین نظامی : ز دشت رم گله در هر قرانی به گشن آید تکاور مادیانی آنرا محلی در ارمنستان دانسته است ، ولی نام آن در هیچ یک از مآخذ دیده نشد. ضمناً در مجمع الفرس سرور
دگلهلغتنامه دهخدادگله . [ دَ ل َ / ل ِ ] (اِ) قبای سپاهیان . (غیاث ). || دجله . قواره . ثوب . به اندازه ٔ یک جامه : یک دگله قلمکار. (یادداشت مرحوم دهخدا). || در لهجه ٔ اصفهان به معنی قلمکار است . (فرهنگ لغات عامیانه ). و رجوع به قلمکار شود. || ببر. (یادداشت م
حسن آباد گلهلغتنامه دهخداحسن آباد گله . [ ح َ س َ دِ گ َل ْ ل ِ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان قزوین در 15هزارگزی جنوب خاوری قزوین .جلگه و معتدل است . 180 تن سکنه ٔ شیعه ٔ ترک زبان دارد. آب آن از قنات و محصول آن
خر در گلهلغتنامه دهخداخر در گله . [ خ َ دَ گ َ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) جماعتی متسیدند که سیادت ندارندو خویشتن را سید می گویند یعنی سیادت را بخود بسته اند. (از برهان قاطع) (از آنندراج ). خرجسته . || کسی که از طایفه ای نباشد و خود را به آن بندد. (ناظم الاطباء). || جم