گلکارلغتنامه دهخداگلکار.[ گ ِ ] (ص مرکب ) بنا و معمار. (آنندراج ). طیان . (ملخص اللغات ). راز. (فرهنگ اسدی نخجوانی ). گل گر. دیوارگر. چینه کش . پاخیره زن . آنکه کار گل کند : تن خاکی است گل از گریه ٔ بسیار مراآه اگر دست نگیرد بت گلکار مرا. س
پِلقارگویش بختیاریاختیار، کنترل. xarmen taš gereft dia be pelqâr niâ> خرمن آتشگرفت و دیگرمهارنمىشود> .
لیکورلغتنامه دهخدالیکور. [ کُرْ ] (فرانسوی ، اِ) مشروب شیرین کرده . عرق عنبری . نوعی عرق شیرین کرده .
گلکاریلغتنامه دهخداگلکاری . [ گ ِ ] (حامص مرکب ) عمل گلکار. شغل گلکار. طیانت . (دهار) (منتهی الارب ). بنایی .
گلکاریلغتنامه دهخداگلکاری . [ گ ِ ] (حامص مرکب ) عمل گلکار. شغل گلکار. طیانت . (دهار) (منتهی الارب ). بنایی .